ارزيابي مواجهه شغلي با پرتوهاي فرابنفش و مادون قرمز ايستگاه هاي كاري افراد در صنعت فولاد

مقدمه: صنعت فولاد يكي از صنايع مهم و پر اهميت مي باشد كه كاركنان آن در مواجهه با عوامل فيزيكي زيان آور بخصوص پرتوها مي باشند . هدف از اين مطالعه ارزيابي مواجهه شغلي با پرتوهاي فرابنفش و مادون قرمز در ايستگاه هاي كاري افراد در صنعت فولاد بود. روش كار: اين مطالعه توصيفي-تحليلي و مقطعي در13ايستگاه كاري(26 نفر) يك كارخانه فولاد كه با پرتوهاي فرابنفش و مادون قرمز مواجهه شغلي داشتند در سال 1393انجام شد.براي اندازه گيري پرتوهاي ماورابنفش و مادون قرمز در موقعيت چشم اپراتور از دستگاه قرائت مستقيم استفاده شد. در نهايت پس از جمع آوري اطلاعات, تحليل هاي آماري با استفاده از نرم افزار SPSS19 انجام شد. نتايج: ميانگين سن و سابقه كار افراد شركت كننده در مطالعه به ترتيب 31.05 و 5.45 سال بود.حداقل و حداكثر ميزان مواجهه با اشعه ماورابنفش به ترتيب 1.89 و 6.3 ميلي وات برسانتيمتر مربع بود. همچنين حداقل و حداكثر ميزان مواجهه با اشعه مادون قرمز به ترتيب 5.02 و 49.1 ميلي وات برسانتيمتر مربع بود.در تمامي واحدهاي اندازه گيري پرتو ماورابنفش ميزان مواجهه بيش از حدمجاز بود.همچنين در واحدهاي درب كوره1,درب كوره 2 ,اپراتور بالابر و اپراتور آچارزني ميزان مواجهه با پرتو مادون قرمز بيش از حدمجاز بود. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش حاضر, ميزان مواجهه با پرتوفرابنفش بيش از حدمجاز مي باشد و در بعضي واحدها نيز مواجهه با پرتو مادون قرمز بالاتراز آستانه مجاز مي باشد و بايد اقدامات مداخله اي را براي كاهش مواجهه انجام داد.