بررسي پيامد درمان بيماران مبتلا به سل و عوامل مرتبط با آن در جنوب شرق ايران ايرانشهر طي سال‌هاي 1384 تا 1393

مقدمه: بيماري سل از مهمترين مشكلات بهداشت عمومي است. در اين مقاله پيامد درمان مبتلايان به سل براي ارزشيابي اثربخشي استراتژي درمان تحت نظارت مستقيم درحوزه دانشكده علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني ايرانشهر بررسي شد.روش ها: اين مطالعه به صورت توصيفي تحليلي گذشته نگر انجام شده و داده ها به روش سرشماري جمع آوري شد. از آناليز توصيفي براي متغيرهاي كمي و كيفي و براي ساير مقايسه ها از آزمون هاي كاي دو، t-test و رگرسيون لجستيك استفاده شد.نتايج: در اين مطالعه اطلاعات1621 بيمار بررسي شد كه49.7 % بيماران مرد و مابقي زن بودند. نتايج آناليز دو متغيره بين جنسيت، گروه سني، وزن، نوع بيماري، نتيجه اسمير خلط( شروع، ماه دوم، ماه چهارم و پايان درمان)، سكونت در زندان، مورد جديد، مليت و ابتلا به HIV با پيامد درمان ارتباط آماري معني داري نشان داد. محل سكونت بيماران با پيامد درمان آن ها ارتباط آماري معني داري نداشت. بر اساس آناليز رگرسيون لجستيك ارتباط نتيجه اسمير بيماران در پايان ماه دوم با پيامد درمان معني دار نشد اما بين نتايج دو ماه پس از شروع درمان نگهدارنده و پيامد درمان ارتباط آماري معني داري مشاهده گرديد.نتيجه گيري: استراتژي درمان استاندارد كوتاه مدت تحت نظارت مستقيم، پايش درمان، اطمينان از تمكين دوره درمان، پيگيري درمان مسافرين و مهاجرين و تغذيه مناسب جهت نيل به پيامد مطلوب مؤثر خواهند بود.