شماره ركورد :
1158099
عنوان مقاله :
وضعيت مديريت بهداشت محيط و ايمني در شناورهاي دريايي مسير قشم بندرعباس
پديد آورندگان :
مصلي نژاد ، زهرا دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان - گروه مهندسي بهداشت محيط , علي پور ، ولي دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان - گروه مهندسي بهداشت محيط , منتصري ، مريم دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان - گروه بهداشت عمومي , رضائي ، ليلا دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان - مركز بهداشت شهرستان بندرعباس - واحد سلامت كار
از صفحه :
44
تا صفحه :
50
كليدواژه :
شناور , بهداشت محيط , ايمني , بندرعباس , قشم
چكيده فارسي :
مقدمه: شناورهاي دريايي يك مكان عمومي هستند كه علاوه بر استانداردهاي بهداشت محيطي، به دليل شناور بودن در دريا، نياز به رعايت موارد و موازين ايمني نيز دارند. جزيره قشم منطقه اي آزاد و تجاري مي باشد، اين مسئله باعث شده است كه مسير قشم به بندرعباس و برعكس يكي از مسيرهاي پرتردد دريايي هرمزگان به شمار رود. با توجه به وجود تعدد زياد مسافرت و اهميت رعايت موازين بهداشت محيطي در سلامت مسافران و همچنين، سوابق مرتبط با حوادث منجر به مرگ مسافران در اين مسير، اين مطالعه با هدف بررسي شاخص هاي بهداشت محيطي مرتبط با سلامت خدمه و مسافران و همچنين ارزيابي سطح رعايت موازين ايمني شناورهاي حمل مسافر در مسير بندرعباس قشم طراحي و به اجرا درآمد. روش ها: در اين مطالعه مقطعي، به منظور ارزيابي وضعيت بهداشت محيطي و ايمني 31 شناور مسير قشم بندرعباس، از پرسشنامه خود ساخته استفاده شد. اين پرسشنامه 4 قسمتي و 59 سوالي بود و در برگيرنده مشخصات شناور (8 سوال)، مشخصات خدمه و ناخدا (4 سوال)، شاخص هاي بهداشتي محيطي(37 سوال) و 22 سوال در مورد ايمني شناورها بود. جهت تكميل پرسشنامه ها، پس از كسب مجوز، در ابتدا با ناخدا و خدمه مصاحبه به عمل آمد سپس از طريق بازديد حضوري چك ليست تكميل گرديد. در نهايت داده هاي كسب شده از چك ليست به نرم افزار SPSS وارد گرديد و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: ميانگين سني متصديان 39 سال، ميانگين تعداد خدمه 8 نفر، حداكثر ناخدا ها داراي مدرك تحصيلي ديپلم بودند. كف همه ي شناور ها قابل شستشو بود و 83.8 % از آنها بطور روزانه كف شناور را مورد شستشو قرار مي گرفت. 93.5 % از شناور ها داراي سرويس بهداشتي قابل استفاده بودند. شستشوي سرويس هاي بهداشتي در 74 % از موارد بصورت روزانه و مابقي بصورت يك يا دو بار در هفته انجام مي شد. شاخص هاي ايمني شناورها در اغلب موارد، تامين گرديده بود، تنها در دو مورد وجود سيستم ارتباطي و بازرسي چراغ هاي گردان شناور ميزان تامين استاندارد به ترتيب (90.3 و 96.8 درصد ) بود. در دو مورد تحويل جليقه در بدو ورود و الزام استفاده از جليقه رعايت استاندارد صفر درصد بود. نتيجه گيري: در يك ارزيابي كلي، وضعيت ايمني شناورهاي مورد مطالعه كاملا مطلوب برآورد گرديد. از آنجا كه ارتباط معنا داري بين تحصيلات ناخدا، سن ناخدا و تعداد خدمه با كيفيت بهداشت محيطي شناور وجود ندارد، لذا توصيه مي شود به منظور ارتقاي سطح بهداشت محيطي شناورها، شاخص هاي بهداشت محيطي از قبيل نوع و تعداد سرويسهاي بهداشتي، نوع و تعداد و حجم بهينه ظروف نگهداري پسماند، سيستم تصفيه فاضلاب شناور و مواردي اين چنيني مورد تجديد نظر و بهبود قرار گيرند.
عنوان نشريه :
طب پيشگيري
عنوان نشريه :
طب پيشگيري
لينک به اين مدرک :
بازگشت