ارزيابي توانايي گياه پالايي گونه عسلي (Alyssum maritimum) در پالايش خاك‌هاي آلوده به سرب

زمينه و هدف: گياه‌پالايي به عنوان روشي اميدبخش براي اصلاح خاك است كه به آساني مي‌تواند فلزات سنگين را جذب كرده و آلودگي را از خاك بزدايد. در همين راستا پژوهش حاضر به ارزيابي توانايي گياه پالايي گونه عسلي (Alyssum maritimum) در پالايش خاك هاي آلوده به سرب مي‌پردازد. روش كار: آزمايش در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با پنج سطح محلول نيترات سرب و گونه عسلي در شرايط گلداني اجرا شد. پس از رشد و گل‌دهي، غلظت سرب در اندام‌هاي مختلف گياه به روش هضم اسيدي با استفاده از دستگاه جذب اتمي سنجيده شد. به منظور ارزيابي توانايي گونه انتخاب شده در پاك‌سازي محيط از فلزات سنگين، از دو شاخص فاكتور تغليظ زيستي و فاكتور انتقال استفاده شد. نتايج: يافته هاي اين مطالعه نشان داد كه بيشترين تجمع سرب در اندام برگ مي باشد. با توجه به اين يافته ها مي‌توان انتظار داشت با افزايش غلظت سرب در خاك، تجمع در اندام‌هاي گونه عسلي نيز افزايش ‌يابد. به‌طور كلي ميزان انباشت سرب در اندام‌هاي اين گونه گياهي از الگوي ساقه ريشه برگ پيروي مي كرد. نتايج حاصل از محاسبه شاخص‌هاي فاكتور تغليظ زيستي و فاكتور انتقال در گونه عسلي، بيان‌گر مقاديري بالاتر از 1 براي اين شاخص‌ها بود كه نشان دهنده پتانسيل بالا در انتقال و انباشت سرب در بخش هوايي گونه‌ي گياهي مورد بررسي است. نتيجه گيري: گونه گياهي انتخاب شده با توجه به شاخص‌هاي تعريف شده براي گياهان بيش اندوز فلزات سنگين و با در نظرگرفتن ضريب تغليظ زيستي و فاكتور انتقال، توانايي بالايي در پالايش خاك‌هاي آلوده به سرب را دارد و مي‌توان آن را در گروه گياهان بيش‌اندوز قرار داد.