نقش ارزيابي معلمان مقطع ابتدايي شهر داراب از بهداشت محيط مدارس در پيش بيني سلامت روان و شادكامي آنان

زمينه و هدف: اين تحقيق به ارزيابي معلمان از بهداشت محيط مدارس و رابطه آن با سلامت روان و شادكامي آنان پرداخته است. روش كار: روش تحقيق توصيفي پيمايشي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري معلمان ابتدايي شهر داراب به تعداد ٢٥٤ نفر بودكه يك نمونه ١٦٠ نفري از ميان آنها به روش نمونه گيري طبقه اي انتخاب شد. براي اندازه گيري شادكامي از پرسشنامه آكسفورد، براي اندازه گيري سلامت روان از پرسشنامه گيلدبرگ و براي ارزيابي معلمان از بهداشت محيط از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روايي و پايايي اين پرسشنامه ها توسط محقق گزارش گرديد. نتايج: نتايج نشان داد كه 57.23% معلمان بهداشت محيط مدارس را مطلوب، 37.73 متوسط و 5% نامطلوب ارزيابي نموده اند، بين ارزيابي معلمان مرد و زن، معلمان بومي و غير بومي، معلمان با رشته تحصيلي آموزش ابتدايي و ساير رشته ها، معلمان مدارس دخترانه و پسرانه، معلمان داراي اطلاعات قبلي از بهداشت و ساير معلم ها، معلمان با استخدام رسمي و ساير معلم ها، معلمان مدارس مروج بهداشت و ساير معلم ها، از بهداشت محيط مدارس تفاوت معني داري وجود دارد (p 0.05)، بين ارزيابي معلمان از بهداشت محيط مدارس با شادكامي و سلامت روان همبستگي معني داري وجود دارد (p 0.0001). ارزيابي معلمان از بهداشت محيط مدارس مي تواند 19.8% از تغييرات شادكامي و 10.2% از تغييرات سلامت روان آنان را پيش بيني كند. نتيجه گيري: ارزيابي نامطلوب معلمان از بهداشت محيط مدارس، شادكامي و سلامت روان آنان را تحت تاثير قرار مي دهد.