ارزيابي شاخص تحمل گياهان به آلودگي هواي مجتمع صنعتي شيشه، خاك چيني، كاشي و سراميك اردكان

زمينه و هدف: شاخص تحمل به آلودگي هوا(APTI) Air Pollution Tolerance Index به عنوان معياري براي ارزيابي مقاومت گياهان در برابر آلودگي هوا، يكي از ابزارهاي مهم براي مديريت كيفيت هوا پيرامون صنايع است. هدف از اين پژوهش، بررسي كيفيت هوا و ارزيابي شاخص تحمل به آلودگي هوا در گياهان بومي رويش يافته پيرامون مجتمع صنعتي شيشه، خاك چيني، كاشي و سراميك اردكان است. روش كار: براي انجام اين مطالعه (مقطعي توصيفيتحليلي) ابتدا غلظت آلاينده هاي معيار هوا در ناحيه صنعتي مورد بررسي ارزيابي شد. سپس با نمونه برداري از برگ گياهان بومي و اندازه گيري پارامترهاي pH عصاره برگ، محتواي آب نسبي، كلروفيل كل و اسيد آسكوربيك برگ، شاخص تحمل به آلودگي هوا تعيين شد. غلظت سرب (Pb)، كروم (6+(Cr و كادميوم (Cd) در گياهان، با استفاده از روش هضم خشك توسط دستگاه جذب اتمي اندازه گيري شد. كليه تجزيه تحليل آماري داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. نتايج: ميانگين غلظت CO، 3O، 2NO، 2SO و 10 PM در ناحيه صنعتي به ترتيب با مقادير برابر با 2.06، 7.75، ppm 3.28 و ppb 33.94 و micro;g/m70.355 پايين تر از حدود استاندارد است. همچنين غلظت سرب (Pb)، كادميوم (Cd) و كروم (6+(Cr در گياهان پايين تر از حدود استاندارد بود. با اين توصيف، متناسب با پايين بودن غلظت آلاينده هاي معيار كيفيت هوا و فلزات سنگين در گياهان از حدود استاندارد، شاخص تحمل گياهان پيرامون مجتمع صنعتي در طبقه حساس به آلودگي هوا اندازه گيري شد. در ميان گونه هاي مرتعي، درختي و درختچه اي به ترتيب گياه قلم (8.49)، انار (16.80) و ابريشم (9.37) بيشترين APTI دارا بودند. نتيجه گيري: بر اساسAPTI ، پيشنهاد مي شود از گونه غير مثمر انارگل به عنوان گونه متحمل تر و گونه درمنه به عنوان پايشگر زيستي براي توسعه فضاي سبز استفاده نمود.