اثربخشي شفقت درماني بر عدم تحمل بلاتكليفي و نگراني دانش آموزان دختر مبتلا به اختلال اضطراب فراگير

پژوهش حاضر با هدف تعيين ميزان اثربخشي شفقت درماني بر عدم تحمل بلاتكليفي و نگراني دانش آموزان  دختر مبتلا به اختلال اضطراب فراگير انجام شد. جامعه­ي پژوهش را كليه دانش آموزان دختر در نيم سال اول تحصيلي 981397 تشكيل دادند كه پس از ارزيابي اوليه با استفاده از مقياس اختلال اضطراب فراگير، 30 دانش آموز دختر به صورت هدفمند، انتخاب و به­صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15نفر)و كنترل (15نفر) به نسبت يكسان گمارده شدند.روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل بود.گروه آزمايش، مداخله شفقت  درماني را در 8  جلسه 90 دقيقه­اي در هر هفته دو جلسه (به صورت گروهي) دريافت كردند؛ گروه كنترل به مدت دو ماه در ليست انتظار قرار گرفت. جهت تجزيه و تحليل داده‌هاي پژوهش از آزمون تحليل كوواريانس يك راهه استفاده شد. يافته­ها نشان داد كه درمان مبتني بر شفقت برعدم تحمل بلاتكليفي و نگراني دانش آموزان دخترمبتلا به اختلال اضطراب فراگير اثربخش است.