تاثير يك دوز واكسن هپاتيت B در پرسنل درماني بدون پاسخ ايمني به دوره كامل واكسيناسيون

هدف : پيشگيري از عفونت ويروس هپاتيت B اساسا بر واكسيناسيون كودكان در بدو تولد و همچنين افراد در معرض خطر مثل ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتي استوار است. هدف از اين مطالعه، تعيين كارآيي يك دوز واكسن هپاتيت B در پرسنل درماني بدون پاسخ ايمني مناسب به دوره­ سه دوزي واكسن هپاتيت B بوده است. روش‌ها: اين مطالعه كاربردي به روش كمي انجام شده است. جامعه آماري 99 نفر از پرسنل درماني بدون پاسخ ايمني به سه دوز واكسن هپاتيت در سه بيمارستان استان كردستان بوده است كه با يك دوز واكسن هپاتيت B مجددا واكسينه شده و يك ماه بعد از اولين دوز واكسن، سطوح آنتي‌بادي آن‌ها اندازه‌گيري شد. ابزار جمع آوري داده ها چك ليستي شامل اطلاعات سن، جنسيت، مصرف دخانيات و نتايج تزريق يك دوز واكسن بود. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزار SPSS و آمار استنباطي تك متغيره و آناليز چند متغيره رگرسيون لجستيك استفاده شد. نتايج: نتايج پژوهش نشان داد بين مصرف دخانيات و كاهش پاسخ ايمني رابطه معني‌داري وجود دارد، در 6/55 درصد افراد واكسينه شده، آنتي‌بادي يك ماه پس از اولين دوز واكسن بيش از mIU/ml 10 بود. همچنين نتايج نشان داد مصرف دخانيات با پاسخ ايمني رابطه معني‌داري دارد و باعث كاهش پاسخ ايمني مي‌شود (0/05 P-Value)؛ در حالي كه بين سن و جنس با پاسخ ايمني رابطه­ معني‌داري ديده نشد (0/05P-Value ). نتيجه‌گيري:با توجه به نتايج تجويز يك دوز واكسن هپاتيت B در بيش از نيمي از افرادي كه قبلا به يك دوره كامل (سه دوز) واكسن عليه هپاتيت B پاسخ نداده يا پاسخ ضعيف داده‌اند، مي‌ تواند پاسخ ايمني قابل قبولي ايجاد كند و مقرون به صرفه مي‌باشد.