تبيين واكنش‌هاي رفتاري و مقابله‌هاي دانشجويان دختر با نشانگان ضربه عشقي: يك مطالعه پديدارشناسانه

پژوهش حاضر باهدف، تبيين واكنش هاي رفتاري و مقابله هاي دانشجويان دختر با نشانگان ضربه عشقي انجام شده است. جامعۀ مطالعۀ حاضر را كليه دانشجويان دخترخوابگاهي دانشگاه تهران در سال تحصيلي1397-1398 كه در يك سال گذشته تجربۀ آسيب عشقي را داشتند، تشكيل دادند. به منظور نمونه‌گيري دختران ساكن يكي از خوابگاه‌هاي دانشجويي دانشگاه تهران در طي يك فراخوان به صورت هدفمند انتخاب شدند. درنهايت تعداد 14نفر انتخاب و از مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته جهت جمع آوري اطلاعات استفاده گرديد. به منظور درك تجارب زيستۀ دختران با تجارب نشانگان ضربه عشق، روش پژوهش كيفي با رويكرد پديدارشناسي، اتخاذ گرديد. پس از تحليل محتواي مصاحبه ها و كدگذاري نهايي آن ها 2 مضمون اصلي، 17مضمون فرعي و 41 مفهوم استخراج شدند. نتايج نشان داد مضمون اصلي نخست«واكنش‌هاي رفتاري و مقابله‌هاي سازگارانه»بود كه مضمون‌هاي فرعي حركت به سوي ديگران، سازگاري با شرايط، درخواست كمك حرفه‌اي، احتياط در رفتار، خودمديريتي، اشتغال و فعاليت، بهره مندي از مهارت و واكنش‌هاي معنوي سازگارانه را دربرمي‌گرفت. مضمون اصلي دوم«واكنش‌هاي رفتاري و مقابله‌هاي ناسازگارانه»بودكه مضمون‌هاي فرعي مقايسه‌گري، سرزنش‌گري، عدم مراجعه به متخصص، بازي نقش، يادآوري خاطرات، دوري گزيني، خود آسيب رساني، اهمال كاري و گلايه هاي معنوي بود. بنابراين وجود واكنش‌هاي متنوع در شركت كنندگان، نشان دهنده اين است كه نوع حمايت‌هاي محيطي و روان شناختي، بينش فردي و تيپ شخصيتي در كيفيت واكنش ها نقش مهمي را ايفا مي كند.