هيدروپليتيك آبخوان‌هاي فرامرزي: به‌سوي همكاري‌هاي كاربردي

كاهش پيوسته سطح آب زيرزميني در بسياري از مناطق دنيا مشكلات فراواني را بوجود آورده است. در همين راستا، منابع آب‌هاي فرامرزي به خصوص آب‌خوان‌ها، منابع مهمي در مناطق خشك و نيمه‌خشك، محسوب مي‌شوند. عليرغم بيش از يك دهه توجهات فني و سياسي در بالاترين سطوح بين‌المللي به آبخوان‌هاي فرامرزي، پيشرفت بسيار كمي در ايجاد و پيشبرد موافقت‌نامه‌ها در اين حوزه حاصل شده است. دانش علمي مربوط به حدود 600 آبخوان فرامرزي بسيار ضعيف است تا جايي كه شناسايي حوضه‌هاي در معرض چالش و مناقشه، تنها به يك حدس كارشناسي محدود مي‌شوند. اين مقاله، به مرور تعدادي از مهم‌ترين توافقات انجام شده در عرصه جهاني در قاره‌هاي اروپا، آفريقا و آمريكا پرداخته و تجربيات حاصل از هر كدام را بررسي مي‌كند. در نهايت با توجه به نقاط قوت و ضعف موجود در فرآيند ايجاد و دوران حيات اين موافقت‌نامه‌ها، چارچوبي براي تدوين موافقت‌نامه‌هاي كاربردي ارائه مي‌شود كه مي‌تواند به‌خوبي در حل مسائل مربوط به آبخوان‌هاي فرامرزي استفاده شود.