بررسي اثر فوري سوزن زدن خشك عضلات پلانتار فلكسور مچ پا و انگشتان بر شدت اسپاستيسيته و تعادل بيماران مبتلا به سكته‌ي مغزي

زمينه و هدف: اسپاستيسيته از علايم مهم سكته مغزي است كه موجب محدوديت حركت و ناتواني مي‌شود. اسپاستيسيته عضلات پلانتار فلكسور مچ پا و انگشتان، منجر به اختلال در تعادل و راه رفتن بيماران مي‌گردد. از اين‌رو هدف پژوهش حاضر، بررسي اثرات فوري سوزن زدن خشك (Dry needling) عضلات پلانتار فلكسور مچ پا و انگشتان بر شدت اسپاستيسيته و تعادل بيماران مبتلا به سكته مغزي بود. روش بررسي: پژوهش حاضر يك مطالعه‌ي باليني پيش و پس‌آزمون (pre and posttest) بود كه در درمانگاه فيزيوتراپي ضايعات مغزي دانشكده توانبخشي دانشگاه علوم پزشكي تهران، از فروردين ۱۳۹۶ تا فروردين ۱۳۹۷ انجام شد. ۲۰ بيمار مبتلا به سكته‌ي مغزي (۱۲ مرد و هشت زن با ميانگين سني ۱۳ ±۵۶/۵ سال) انتخاب شدند. يك دقيقه سوزن زدن خشك براي هر يك از عضلات گاستروكنميوس، خم كننده بلند و كوتاه انگشتان پاي مبتلا، در يك جلسه انجام شد. معيارهاي پيامد شامل: مقياس اصلاح شده‌ي اصلاح شده آشورث (Modified Modified Ashworth Scale, MMAS) براي ارزيابي اسپاستيسيته، آزمون برخاستن و رفتن زمان‌گيري شده و ايستادن روي يك پا، براي ارزيابي تعادل، بودند. ارزيابي در سه زمان پيش، بلافاصله و ۱۵ دقيقه پس از سوزن زدن خشك انجام شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش، نشان‌دهنده كاهش معنادار اسپاستيسيته عضلات پلانتار فلكسور (۰/۰۰۱=P)، زمان آزمون‌هاي برخاستن و رفتن زمانگيري شده (۰/۰۰۱=P) و افزايش زمان ايستادن روي پاي مبتلا (۰/۰۰۱=P) بلافاصله و ۱۵ دقيقه پس از درمان بود. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه سوزن خشك توانست اسپاستيسيته عضلات پلانتار فلكسور بيماران سكته مغزي را كاهش داده و منجر به بهبود تعادل بيماران سكته مغزي شود.