مقايسه تاثير دو تركيب پيش‌درمان دارويي دكسمدتومدين- فنتانيل و ميدازولام- فنتانيل در بيماران تحت عمل جراحي كاتاراكت

زمينه و هدف: بيماري كاتاراكت يكي از شايعترين بيماري‌هاي چشم به‌ويژه در افراد سالمند مي‌باشد و بيشتر اين بيماران نياز به عمل جراحي دارند و مرحله‌ي بيهوشي و آرام‌بخشي در اين بيماران از اهميت خاصي برخوردار است. در اين مطالعه بر آن شديم كه تركيب دارويي دكسمدتومدينفنتانيل را با ميدازولامفنتانيل در جراحي كاتاراكت مقايسه كنيم. روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع مطالعه مورد شاهدي بود كه در فاصله مهر تا آبان ۱۳۹۸ در بيمارستان فارابي انجام شد. تعداد ۷۰ بيمار براساس جدول اعداد تصادفي به دو گروه ۳۵ نفري تقسيم شدند. يك گروه از بيماران تركيب دارويي دكسمدتومدينفنتانيل (گروه دكسمدتومدين) و گروه ديگر تركيب ميدازولام فنتانيل (گروه ميدازولام) دريافت داشتند. يافته‌ها: اختلاف فشارخون سيستوليك و دياستوليك حين عمل در دو گروه تفاوت معناداري نداشت (۰/۱۵۰=P). در حالي‌كه افرادي كه دكسمدتومدين دريافت كرده بودند به‌طور معناداري ضربان قلب حين عمل پايين‌تري داشتند (۰/۰۰۱ P). اختلاف فشارخون سيستوليك و دياستوليك و همچنين تعداد ضربان قلب پس از عمل در گروه دكسمدتومدين كاهش بيشتري از نظر آماري نشان مي‌داد (۰/۰۰۱ P). ميزان آرام‌بخشي بيماران پس از عمل در دو گروه تفاوت آماري قابل توجه نداشت (۰/۹۳=P). هچنين ميزان رضايتمندي جراح در دو گروه اختلاف معناداري وجود نداشت (۰/۱۷=P). بروز تهوع و استفراغ هم در دو گروه مشابه بود. نتيجه‌گيري: فشارخون سيستوليك و دياستوليك و ضربان قلب به‌دنبال سديشن با دكسمدتومدين كاهش مي‌يابد، بنابراين توصيه مي‌شود در اعمال جراحي كوتاه و به‌ويژه در بيماران با هموديناميك ناپايدار از دكسمدتومدين با احتياط بيشتري استفاده شود.