اثر ضدميكروبي عصاره متانولي رزماري بر استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به ونكومايسين جدا شده از بيماران بيمارستان امام رضا در مشهد

زمينه و هدف رزماري گياهي متعلق به خانواده نعناعيان داراي خواص اثبات شده و تركيبات مختلف است. پيدايش مقاومت به ونكومايسين در استافيلوكوكوس اورئوس به عنوان يك معضل جهاني مورد تأييد قرار گرفته است. هدف از اين مطالعه بررسي دوز مؤثر عصاره متانولي برگ رزماري بر استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به ونكومايسين جدا شده از بيماران بيمارستان امام رضا مشهد مي باشد. مواد و روش ها تعداد 150 نمونه استافيلوكوكوس اورئوس از ابتداي آبان 1392 از بيمارستان امام رضا (ع) مشهد جمع آوري شد كه پس از بررسي به روش ديسك ديفيوژن و سنجش حداقل غلظت بازدارندگي مقاومت يك نمونه ( 6/ 0 درصد) به ونكومايسين تأييد شد. عصاره گيري از رزماري به روش ماسراسيون انجام شد و سپس سنجش حداقل غلظت بازدارندگي و حداقل غلظت كشندگي بر اساس روش مرجع ميكرودايلوشن براث انجام شد. يافته ها نتايج اين مطالعه نشان داد، حداقل غلظت بازدارندگي و حداقل غلظت كشندگي براي عصاره متانولي رزماري عليه استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به ونكومايسين به ترتيب برابر با 3 ^10× 0/156 و 3^ 10× 0/312 ميلي گرم بر ميلي ليتر مي باشد. نتيجه گيري مقاوم شدن باكتري ها نسبت به آنتي بيوتيك ها لزوم بكارگيري تركيبات جديد با خواص ضدميكروبي را نشان مي دهد. عصاره رزماري رشد استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به ونكومايسين را مهار مي كند، بنابراين پتانسيل استفاده در درمان را دارد.