ارتباط بين رضايت شغلي با استرس شغلي و عوامل مرتبط با آن در پرسنل فوريت پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مازندران در سال 1393

زمينه و هدف پژوهش حاضر به منظور تعيين رابطه رضايت شغلي با استرس شغلي و عوامل مرتبط با آن در پرسنل فوريت پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مازندران انجام شده است. مواد و روش ها مطالعه از نوع توصيفي تحليلي بوده، كه نمونه هاي مورد مطالعه متشكل از 150 نفر پرسنل فوريت پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مازندران بودند. ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه رضايت شغلي محقق ساخته و پرسشنامه استاندارد استرس شغلي HSE بود. روائي محتوي پرسشنامه با مشاوره صاحب نظران تأييد شد و ضريب پايايي آن با روش آزمون مجدد در مورد 10 درصد تعداد كل نمونه ( 15 نفر ) به فاصله دو هفته محاسبه گرديد. ضريب آلفا كرونباخ براي كل پرسشنامه 85 / 0 و براي بعدها از حداقل 8/ 0 تا حداكثر 91 / 0 بدست آمد. براي تحليل داده ها از نرم افزار SPSS v.21 و از روش هاي آماري توصيفي (ميانگين، انحراف معيار و ضريب همبستگي) و استنباطي (تحليل واريانس، آزمون هاي دقيق فيشر و ضريب همبستگي پيرسون) استفاده، و P 0/05 ، معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها بيشترين ميزان رضايت شغلي مربوط به بعد شرايط محيط كار و كمترين ميزان آن مربوط به بعد ارتباط كار با زندگي شخص و امنيت شغلي بود. تحليل واريانس نشان داد بين رضايت شغلي با استرس شغلي و عوامل مرتبط با آن، ارتباط معني داري وجود دارد (P 0/05). همچنين بين رضايت شغلي پرسنل فوريت با برخي از ويژگي هاي فردي نظير سن و سابقه كاري رابطه معني داري وجود دارد (P 0/05). نتيجه گيري رضايت شغلي پرسنل فوريت پزشكي در سيستم ايمني و بهداشت اهميت حياتي دارد و به ارتقاء عملكرد و كيفيت مراقبت، كاهش هزينه هاي مراقبت بهداشتي و رضايتمندي بيماران كمك بهينه اي مي نمايد.