بررسي رابطه مكانيزم‌‌هاي تنظيم شناختي هيجان و سبك زندگي با افسردگي در مبتلايان به سندرم روده تحريك‌‌پذير

مقدمه تاكنون دليل قطعي سندرم روده تحريك پذير مشخص نشده است. از اين رو در پژوهش هاي مختلف علل متعددي براي اين سندرم گزارش شده است. نقش عوامل روانشناختي در بروز و تشديد علايم اين سندرم در پژوهش ها گزارش مي شود. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه مكانيزم هاي تنظيم شناختي هيجان و سبك زندگي با افسردگي در مبتلايان به سندرم روده تحريك پذير به اجرا درآمده است. مواد و روش ها ۱۷۰ شخص مبتلا به سندرم روده تحريك پذير (۹۳ زن و ۷۷ مرد) در يك پژوهش مقطعي تحليلي در ۴ كلينيك گوارش شهرستان اروميه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه مكانيزم هاي تنظيم شناختي هيجان، سبك زندگي و افسردگي پاسخ دادند. براي تحليل داده ها از تحليل همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. يافته ها بين مكانيزم هاي تنظيم شناختي هيجان و سبك زندگي با افسردگي، ارتباط معني داري گزارش شد. سبك زندگي با همبستگي معني دار ۵۳۴/۰، در ارتباط با افسردگي مطرح مي باشد. نتايج تحليل رگرسيون حاكي از آن بود كه فاكتور سرزنش ديگران (۱۴/۱) بزرگترين توان پيش بيني افسردگي در بيماران مبتلا به سندروم روده تحريك پذير دارد. همچنين آناليز رگرسيون خطي نشان داد فاكتور سبك زندگي به عنوان عامل پيش بيني معني دار در اين دسته از بيماران مطرح مي باشد. نتيجه گيري پژوهش حاضر ارتباط بين مكانيزم هاي تنظيم شناختي هيجان و سبك زندگي را با افسردگي در مبتلايان به سندرم روده تحريك پذير تأييد نموده و لزوم توجه به مكانيزم هاي تنظيم شناختي هيجان و فاكتورهاي مرتبط با سبك زندگي و تعديل آنها در درمان مبتلايان به سندرم روده تحريك پذير را آشكار ساخته است.