بررسي تاثير عصاره هيدروالكلي گياه اسطوخودوس بر عفونت ناشي از كيست ژيارديا لامبليا در موش سوري

مقدمه ژيارديا لامبليا يكي از شايع ترين تك ياخته هاي دستگاه گوارش انسان مي باشد. در حال حاضر داروهاي ضد ژيارديايي داراي اثرات جانبي مختلفي مي باشند. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير عصاره هيدروالكلي گياه اسطوخودوس بر روي ژيارديا لامبليا مي باشد. مواد و روش ها در مطالعه حاضر تعداد 25 سر موش سوري بطور تصادفي به 5 گروه كه عبارتند از: كنترل سالم، كنترل دارو (مترونيدازول) و 3 گروه آلوده به انگل تحت درمان با دوزهاي 200،100 و mg/ml 400 عصاره اسطوخودوس تقسيم شدند. عصاره اسطوخودوس به حيوانات تأثير داده شد و پس از گذشت 10 روز، درصد كيست هاي زنده محاسبه گرديد. روش هاي آماري بكار رفته بر مبني تحليل واريانس يك طرفه و مقايسه t زوجي بوده كه به روش معمول براي مقادير نرمال و به روش بوت استرپ براي مقاديري كه توزيع شان نرمال نبود با توجه به حجم پايين نمونه استفاده گرديد. يافته ها ميانگين وزن موش ها در گروه آلوده به انگل و درمان شده با دوز mg/ml 100 اسطوخودوس در مقايسه با دو گروه آلوده به انگل و درمان شده با دوز 200 و mg/ml 400 اسطوخودوس داراي وزن بيشتري بودند. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داده است كه كاهش تعداد كيست در گروه هاي 100، 200 و mg/ml 400 به ترتيب برابر با 77/7، 84/3 و 95/1 درصد بوده است. نتيجه گيري نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داده است كه گياه اسطوخودوس در شرايط درون تني اثرات بسيار خوبي از خود نشان داده است و مي تواند پتانسيل درماني براي عفونت ناشي از ژيارديا را داشته باشد.