ارزيابي حساسيت به فرسايش حوزه آبخيز فشند با استفاده از روش هاي كاني شناسي و ژئوشيميايي (مطالعه موردي: حوزه آبخيز فشند)

لازمه اجراي برنامه هاي حفاظت خاك و كنترل رسوب مستلزم شناسايي مناطق رسوب خيز و مستعد فرسايش است و روش منشأيابي امروزه در سرتاسر دنيا به منظور تعيين سهم واحدهاي كاري از رسوب استفاده مي شود. در اين تحقيق براي به دست آوردن سهم بهينه منابع رسوب برآورد شده، از خصوصيات ردياب ها استفاده شده است و در نهايت نقشه حساسيت پذيري به فرسايش در حوزه آبخيز فشند به مساحت 3247 هكتار با توجه به مطالعات كاني شناسي و ژئوشيميايي ارائه گرديده است. نتايج مطالعات روش كاني شناسي بيانگر اين موضوع بود كه سازند زاگون با مساحت 17/13 درصد از سطح حوزه آبخيز داراي بيشترين پتانسيل رسوب زايي (1/57) در منطقه است و از سوي ديگر نتايج روش ژئوشيميايي نيز نشان دهنده حساسيت بيشتر سازند زاگون با سهم در توليد رسوب 1/84 بوده است. نتايج آزمون آناليز تشخيص بيانگر اين موضوع كه از 11 عنصر مطالعه شده در اين تحقيق عناصر فسفر، كلر، بيكربنات، آهك، ازت و ماده آلي به منظور تفكيك منابع رسوب، مناسب شناخته شده اند. در نهايت نتايج حاصل از دو روش كاني شناسي و ژئوشيميايي تا حدود زيادي با هم متناسب بوده است.