نقش ميانجي استرس ، اضطراب ، افسردگي در رابطه بين تيپ شخصيتي D و سوء هاضمه عملكردي

مقدمه سوء هاضمه عملكردي، يك اختلال مزمن دستگاه گوارش فوقاني است كه نابهنجاري عضوي يا بيوشيميايي آن را تبيين نمي كند. هدف از پژوهش حاضر ارزيابي نقش ميانجي استرس، اضطراب، افسردگي در رابطه بين تيپ شخصيتي D و سوء هاضمه عملكردي است. مواد و روش ها مطالعه حاضر يك پژوهش همبستگي است. بر اين اساس تعداد ۲۲۴ بيمار سوء هاضمه عملكردي زن و مرد با روش نمونه گيري در دسترس و با توجه به ملاك هاي ورود انتخاب شدند. استرس، اضطراب و افسردگي بيماران به وسيله مقياس افسردگي، اضطراب، استرس (DASS-۲۱)، تيپ شخصيتي به وسيله مقياس شخصيتي تيپ D (DS -۱۴) و شدت سوء هاضمه عملكردي بعد از تشخيص اوليه پزشك فوق تخصص گوارش، به وسيله پرسشنامه علايم گوارشيGRRS ارزيابي شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نر افزار SmartPLS استفاده شد. يافته ها يافته هاي پژوهش نشان داد كه تيپ شخصيتي D به طور مستقيم بر شدت سوء هاضمه عملكردي تاثير دارد (ميزان تاثير۰/۴۱). بعلاوه تيپ شخصيتي D با ميانجي گري افسردگي (۰/۳۱) و اضطراب (۰/۲۱) بر شدت سوء هاضمه در سطح اطمينان ۰/۹۵ تاثير دارد. اما به دليل معني دار نبودن ضريب مسير بين متغير استرس و سوء هاضمه عملكردي (۱/۹۶T- value)، تاثير غيرمستقيم متغير تيپ شخصيتي D بر شدت سوء هاضمه عملكردي با ميانجي گري استرس تاييد نشد. نتيجه گيري يافته هاي اين پژوهش نشان دهنده اهميت نقش عوامل روانشناختي تيپ شخصيتي D، اضطراب و افسردگي در سوء هاضمه عملكردي است.