ارزيابي اثرات توسعه گردشگري بياباني بر جوامع روستايي، مطالعه موردي: روستاهاي بخشهاي جرقويه عليا و بن رود شهرستان اصفهان

Analysis of the effect of desert tourism on rural areas, Case Study: Rural Areas of Jarghouyeh Olya and Bon Rood of Isfahan Township

اكوسيستم هاي بياباني بدليل توان اكولوژيكي منحصر به فرد و قابليت ها و ارزشهاي اقتصادي - اجتماعي، جاذبه ها و قابليت هاي منحصر به فرد به بكي از كانون هاي گردشگري در طبيعت تبديل شده است. بيابان ها و مناطق كويري كشور داراي قابليت هاي مهمي در زمينه توسعه بيابان گردي و گردشگري بياباني است كه مي تواند نقش مهمي در توسعه پايدار جوامع روستايي اين مناطق ايفا كند. بر اين اساس هدف تحقيق حاضر شناخت اثرات گردشگري بياباني بر جوامع روستايي دو بخش جرقويه عليا و بنرود شهرستان اصفهان مي باشد. منطقه مورد مطالعه از موقعيت جغرافيايي مناسب، سابقه تاريخي، تنوع بناهاي تاريخي و چشم‌اندازهاي گوناگون طبيعي و منحصربه‌فرد برخوردارند يكي از مناطق جذاب گردشگري ايران و اصفهان به‌حساب مي‌آيند. روش تحقيق توصيفي‌ - تحليلي بوده و جمع آوري اطلاعات به روش پيمايشي و از طريق تكنيك پرسشنامه است. جامعه آماري پژوهش 360 نفر از روستاييان از 12 روستاي منطقه مورد مطالعه است كه با روش نمونهگيري تصادفي ساده متناسب با حجم جامعه انتخاب شدند. سطح پايايي پرسشنامه با روش آلفاي كرونباخ 73/. دست آمد. براي آزمون فرضيات از نرمافزار SPSS و آزمونهاي آماري T-tes تك نمونهاي و تحليل عاملي استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه در منطقه مورد مطالعه توسعه گردشگري بياباني بر توسعه مناطق روستايي اثرگذار بوده است با استفاده از روش تحليل عاملي و 29 متغير، تأثير گردشگري بياباني بر جوامع روستايي منطقه مورد مطالعه تحليل شد كه متغيرها به پنج عامل تقليل يافته و عامل اول بهنام توسعه اقتصادي و رفاه با واريانس 30.61 درصد، بعنوان مهمترين عامل متأثر از گردشگري بياباني در مناطق روستايي مورد مطالعه شناخته شد.

The study evaluates effects of desert tourism on sustainable development of rural areas. The study is of descriptive-analytical . The method for data collection is literature review and survey (questionnaire). The statistical population of the study was consisted of host community (rural households), with a sample size of 5540 households in the studied areas. The questionnaires were analyzed using the statistical software of SPSS. For analysis of data and testing of hypothesis used statistical tests of one sample T-test and factor analysis. In addition, its validity is 0.73. The impact of desert tourism on sustainable rural development in the study area analyzed by using of factor analysis and 29 variables, that variables reduced to four factors. The first factor as economic development with variance of 30.61 percent was recognized as the most important factor, that it was affected by desert tourism in rural areas in the studied area. The explanation of the relationship between desert ecotourism and sustainable rural development, the result showed the development of desert ecotourism with a coefficient of 0.621 on economic development, with a coefficient of 0.521 on social development, and with a coefficient of 0.304 on physical-environmental development affected in villages in the studied area.