رابطه رهبري معنوي در پرتو باورهاي اخلاقي كاركنان با سازگاري سازماني

در جهان امروز تغيير سريع است و سازگاري بخش مهمي از موفقيت در عصر حاضر شمرده مي‌شود. هسته اصلي سازگاري، نوآوري، تفكر سيستمي، يادگيري سازماني، بينش مشترك، مشتري‌گرايي و ايجاد تغيير است. سازگاري سازماني عامل بقاي سازمان است كه در اين ميان نقش رهبري معنوي بسيار برجسته است. هدف اين پژوهش بررسي تأثير رهبري معنوي در پرتو باورهاي اخلاقي بر سازگاري است. روش: اين تحقيق از لحاظ روش تحقيق توصيفي همبستگي بوده و جامعه آماري آن شامل 541 نفر از كاركنان شعب بانك مسكن استان آذربايجان شرقي مي‌باشد. حجم نمونه303 نفر از كاركنان بوده كه با استفاده از فرمول كوكران براي جامعه‌هاي محدود تعيين شده است. روش نمونه‌گيري نيز تصادفي ساده مي‌باشد. براي عملياتي كردن متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه‌هاي رهبري معنوي، سازگاري سازماني و باورهاي اخلاقي استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي آماري تحليل عاملي تأييدي و تحليل مسير در قالب مدل معادلات ساختاري بهره‌گيري شده است. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه رهبري معنوي بر سازگاري سازماني و باورهاي اخلاقي كاركنان تأثير مثبتي دارد. همچنين رهبري معنوي براساس باورهاي اخلاقي كاركنان بر سازگاري تأثير دارد. نتيجه‌گيري: با توجه به تأثيرپذيري سازگاري از رهبري معنوي مي‌توان با تقويت معنويت در محيط كار و مؤلفه‌هاي رهبري معنوي در مديران، ظرفيت سازگاري سازمان را تقويت نمود. در اين راستا پيشنهاداتي در جهت تقويت ظرفيت سازگاري سازمان داده شده است. در جهان امروز تغيير سريع است و سازگاري بخش مهمي از موفقيت در عصر حاضر شمرده مي‌شود. هسته اصلي سازگاري، نوآوري، تفكر سيستمي، يادگيري سازماني، بينش مشترك، مشتري‌گرايي و ايجاد تغيير است. سازگاري سازماني عامل بقاي سازمان است كه در اين ميان نقش رهبري معنوي بسيار برجسته است. هدف اين پژوهش بررسي تأثير رهبري معنوي در پرتو باورهاي اخلاقي بر سازگاري است. روش: اين تحقيق از لحاظ روش تحقيق توصيفي همبستگي بوده و جامعه آماري آن شامل 541 نفر از كاركنان شعب بانك مسكن استان آذربايجان شرقي مي‌باشد. حجم نمونه303 نفر از كاركنان بوده كه با استفاده از فرمول كوكران براي جامعه‌هاي محدود تعيين شده است. روش نمونه‌گيري نيز تصادفي ساده مي‌باشد. براي عملياتي كردن متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه‌هاي رهبري معنوي، سازگاري سازماني و باورهاي اخلاقي استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي آماري تحليل عاملي تأييدي و تحليل مسير در قالب مدل معادلات ساختاري بهره‌گيري شده است. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه رهبري معنوي بر سازگاري سازماني و باورهاي اخلاقي كاركنان تأثير مثبتي دارد. همچنين رهبري معنوي براساس باورهاي اخلاقي كاركنان بر سازگاري تأثير دارد. نتيجه‌گيري: با توجه به تأثيرپذيري سازگاري از رهبري معنوي مي‌توان با تقويت معنويت در محيط كار و مؤلفه‌هاي رهبري معنوي در مديران، ظرفيت سازگاري سازمان را تقويت نمود. در اين راستا پيشنهاداتي در جهت تقويت ظرفيت سازگاري سازمان داده شده است.