ارزيابي و مقايسه عملكرد روش‌هاي آشكارسازي در شناسايي پهنه‌هاي فرسايش بادي با استفاده از تصاوير لندست 8، (مركز و شمال غرب استان خوزستان)

آشكارسازي موفق هدف، به خصوص در صورت وجود تشابه طيفي بين هدف و ناحيه ي پس زمينه ي هدف، همواره از مسائل قابل توجه در مطالعات سنجش از دور است. از طرفي تهيه ي نقشه ي پهنه هاي فرسايش بادي هم به دليل رفتار طيفي مشابه با ديگر پديده ها و هم نحوه ي پراكنش مكاني اين واحدها در سطح زمين، امري دشوار است؛ ازاين رو مطالعه ي حاضر تلاش مي كند با استفاده از روش هاي آشكارسازي، به استخراج مطلوب اين پهنه ها از تصاوير ماهواره اي بپردازد. تصاوير ابر طيفي مي توانند قابليت خوبي در اين امر داشته باشند، ولي دسترسي آسان و به موقع در زمان هاي منطبق با مطالعات ميداني سخت خواهد بود. لذا در اين پژوهش از آخرين نسل تصاوير ماهواره اي لندست ۸ (OLI) با توجه به دسترسي آسان مربوط به فوريه ۲۰۱۵، در مطالعه ي منطقه ي شمال غرب استان خوزستان استفاده شد. براي اين منظور از روش هاي فيلتر تطبيق يافته (MF)، ماشين بردار پشتيبان (SVM)، روش برآورد كننده سازگار يافته تطبيقي (ACE) و روش نقشه بردار زاويه اي طيفي (SAM) استفاده شد. براي ارزيابي دقت نقشه ي تهيه شده، از نمونه هاي حاصل از برداشت هاي زميني استفاده گرديد. نتايج نشان داد روش MF با دقت كلي ۸۱ درصد و ضريب كاپاي ۷۱/۰، در شناسايي مناطق هدف بيشترين دقت را نسبت به سه روش ديگر دارد. پس از روش MF، روش ACE با دقت كلي ۷۳ درصد عملكرد مناسبي را نشان داد. روش هاي SVM و SAM به ترتيب با دقت كلي ۶۰ و ۴۸ درصد، نسبت به ساير روش ها عملكرد ضعيف تري را نشان دادند. نمودار ROC نيز اين نتايج را تأييد مي كند. به نظر مي رسد روش MF در زمينه ي تمايز پديده هاي با رفتار طيفي نزديك به هم، كارايي بالاتري دارد و نسبت به روش هايي چون SVM، كمتر تحت تأثير تداخلات كاذب ناشي از ابر داده ها قرار مي گيرد و مي تواند براي تهيه ي تفكيك پديده هايي چون پهنه هاي فرسايش بادي مناسب باشد.