اثر طرحواره ي پلايم ـ شو و NOAH در پيش‌بيني غبار (مطالعه ي موردي: غرب اهواز)

گسيل غبار، حاصل فرسايش بادي است و در مناطق مستعد فرسايش صورت مي گيرد. فرسايش بادي فرايند انتقال ذرات خاك به وسيله ي باد است. رطوبت خاك سطحي، از عوامل بسيار تأثير گذار بر فرسايش بادي به شمار مي رود. با توجه به اينكه رطوبت سطحي خاك در مناطق خشك و بياباني بسيار پايين است، براي شبيه سازي عددي اين فرسايش بايد از طرحواره ي سطح مناسبي استفاده شود تا رطوبت موجود در لايه ي سطحي خاك را به درستي شبيه سازي كند. در اين پژوهش، اثر طرحواره ي پلايم در پيش بيني غبار و شبيه سازي رطوبت سطحي با استفاده از دو طرحواره ي سطح NOAH و پلايم شو بررسي شد. همچنين براي ارزيابي طرحواره ها، از داده هاي سطح سوم رطوبت خاك روزانه كه از ماهواره ي رادار تهيه شده است، استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه استفاده از طرحواره ي پلايم شو، رطوبت سطحي كمتر و شبيه سازي مناسب تري را در ايجاد شرايط گسيل غبار نشان مي دهد. به نظر مي رسد دليل برتري طرحواره ي دو لايه اي پلايم شو نسبت به طرحواره ي NOAH، اين است كه ضخامت لايه ي سطحي خاك طرحواره ي پلايم - شو يك سانتيمتر است؛ درحالي كه لايه ي سطحي در طرحواره ي NOAH، ۱۰ سانتيمتر ضخامت دارد. كوچك تر بودن لايه ي سطحي در طرحواره ي پلايم شو، سبب مي شود لايه رطوبت لايه ي سطحي، پاسخ سريع تري به واداشت هاي جوي داشته باشد و در نتيجه شبيه سازي واقعي تري از رطوبت سطح صورت گيرد. همچنين ارزيابي طرحواره هاي سطح با استفاده از داده هاي راداري، نشان داد كه طرحواره ي پلايم نسبت به طرحواره ي NOAH از دقت بيشتري برخوردار است.