ارزيابي دامنه‌هاي حركتي اندام تحتاني هنگام دويدن در بيماران مبتلا به كف پاي صاف

مقدمه: ارتباط بين پارامترهاي بيومكانيكي و پاسچرهاي متفاوت پا هنگام دويدن ناشناخته‌اند، لذا هدف از اين مطالعه بررسي دامنه‌هاي حركتي مفاصل هيپ، زانو و مچ پا هنگام دويدن در بيماران مبتلا به كف پاي صاف است. روش بررسي: آزمودني‌ها 12 نفر مرد سالم و 12 نفر مرد بيمار مبتلا به كف پاي صاف بودند كه بر اساس ميزان شاخص نرمالايز شده ناوي به 2 گروه سالم و بيمار تقسيم شدند. زواياي مفاصل حين دويدن در فاز استقرار در صفحات حركتي ساجيتال، فرونتال و هوريزنتال (درجه) مفاصل هيپ، زانو و مچ پا مورد اندازه‌گيري قرار گرفتند. براي ارزيابي دامنه‌هاي حركتي از سيستم تحليل حركتي Vicon سري T با فركانس نمونه برداري 200 هرتز و نرم افزارهايVicon Nexus 1.8.5 ، Polygon 4.1.2 استفاده گرديد. روش آماري t مستقل در نرم‌افزار SPSS version 24. و 0/05 le; p بود. نتايج: در تمامي پارامترهاي دامنه حركتي مفاصل اندام تحتاني اختلاف معني‌داري بين افراد سالم با بيماران مبتلا به كف پاي صاف وجود ندارد (0/05 ge; P). تفاوت معني‌داري بين دورسي فلكشن مچ پا (0/0001 P)، پلانتار فلكشن مچ پا(0/001= P)، فلكشن مفصل ران (0/0001 P)، اكستنشن مفصل ران (0/002= P)، فلكشن مفصل زانو (0/0001 P) افراد مبتلا به كف پاي صاف در مقايسه با افراد سالم وجود داشت. نتيجه‌گيري: تغييرات برخي از پارامترهاي دامنه حركتي ممكن است به علت مكانيسم‌هاي جبراني باشد و تغييرات در برخي از اين پارامترهاي كينماتيكي مي‌تواند تابع شرايط پاتولوژيك كف پاي صاف باشد. علاوه بر اين كف پاي صاف مي‌تواند بر ديگر مفاصل مجاور نيز اثر بگذارد.