شيوه هاي طنزپردازي ابوالفضل زرويي نصرآباد در «رفوزه ها»

در اين مقاله به روش توصيفي_ تحليلي به بررسي شيوه هاي طنزپردازي ابوالفضل زرويي نصرآباد شاعر، پژوهشگر و طنزپرداز معاصر در مجموعه رفوزه ها كه تقريباً دربردارنده همه طنزسروده هاي اوست، پرداخته شده است. زرويي در اين اثر توانسته است با استفاده از شيوه هاي مختلف طنزپردازي اعم از استفاده از زبان محاوره اي، تقليد خنده دار از شعر ديگران، مهمل گويي، بازي با كلمات، استفاده از طنز موقعيت، ويران كردن سمبلها، مسخره كردن و مورد طعن قرار دادن ديگران، ستايش اغراق آميز ديگران، استفاده از دشواژه هاي غير ركيك، ذكر دلايل به ظاهر نا مربوط، طعنه و كنايه هاي طنزآميز، برجسته سازي، نوشتن پاورقيهاي طنزآميز در توضيح شعرهاي خود، تشبيه كردن انسان به حيوانات و كمك گرفتن از وزن و فضاهاي خالي در شعر، انديشه هاي سياسي اجتماعي خود را بيان كند. زرويي در مجموعه رفوزه ها، تنگناهاي اجتماعي را در آزرده خاطري مردم پيدا ميكند و بار سنگين اين ناگواريها را با زباني به ظاهر تلخ از دل و روح خواننده برميدارد و در قالبهاي مختلف با زباني روان، نشاط و خنده را بر لبها مينشاند و خود را به منتقد ادبي تبديل ميكند.