بررسي ميزان اختلال استرس پس از سانحه در بازماندگان جنگ

مقدمه: هدف از اين پژوهش بررسي ميزان اختلال استرس پس از سانحه در بازماندگان جنگ تحميلي مي باشد. مواد و روش ها: افراد نمونه از روش نمونه گيري شبكه rlm;اي (گلوله برفي) انتخاب و تعداد 412 نفر از اين نمونه بر اساس شهرستانهاي محل سكونت انتخاب و پرسشنامه بين آنها توزيع گرديد سپس بر اساس نقطه برش پرسشنامه كليه افراد بالاي نقطه برش انتخاب و از آنان مصاحبه به عمل آمد. سؤالات پژوهشي هر كدام يك به يك تجزيه و تحليل و نتايج آن تفسير شد. همچنين ميزان اختلال در بازماندگان و ارتباط آن با شغل و تحصيلات افراد از طريق رتبه بندي بر حسب امتيازات شاخص استرس پس از سانحه با استفاده از آزمون T بدست آمده و داده ها با استفاده از آزمون ANOVA تحليل شدند. يافته ها: طبق نتايج، در افراد جانباز 51 درصد اختلال استرس پس از سانحه در ميزان متوسط، در ايثارگران 69.9 درصد اختلال استرس پس از سانحه در ميزان خفيف و در افراد آزاده 79.1درصد اختلال استرس پس از سانحه در ميزان متوسط وجود دارد. بين ميزان اختلال استرس پس از سانحه و شغل رابطه مثبت و معني داري بدست نيامد. همچنين بين ميزان اختلال استرس پس از سانحه و تحصيلات نيز ارتباط مثبت و معني داري ديده نشد. نتيجه گيري: نتايج نشان داد ميزان اختلال استرس پس از سانحه در افراد آزاده و جانباز بيش تر از بقيه بوده و بين اين اختلال و شغل و ميزان تحصيلات رابطه اي ديده نمي شود.