مقايسه سلامت عمومي، سلامت روان و راهبردهاي مقابله‌اي در بيماران ديابتي نوع 1 ، 2 و بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

مقدمه: بيماري هاي مزمن اثرات گسترده اي بر عملكرد فردي، اجتماعي، سبك ها و راهبردهاي مقابله اي ايشان مي گذارد لذا هدف از پژوهش حاضر بررسي و مقايسه سلامت عمومي، سلامت روان و راهبردهاي مقابله اي در بيماران ديابتي نوع 1 ، 2 و بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي سه گروه 24 نفره از بيماران ديابتي نوع 1 ، 2 و بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس مراجعه كننده به مركز ديابت و ام اس مورد بررسي قرار گرفتند. داده هاي مطالعه با استفاده از چك ليست داده هاي دموگرافيك، پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ-28)، چك ليست نشانه هاي اختلالات رواني دروگاتيس (SCL-90-R) و پرسشنامه راهبردهاي مقابله اي بلينگزوموس جمع آوري و با استفاده از روش تحليل واريانس چند متغيري مانوا و آزمون تعقيبي توركي مورد تحليل قرار گرفت. نتايج: نتايج نشان داد، بين سه گروه تفاوت معني داري در سلامت عمومي، سلامت روان و راهبردهاي مقابله اي وجود داشت (0/001 = P). همچنين مقايسه زوجي گروه ها نشان داد كه بين بيماران ديابتي نوع 1 ، 2 و بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس تفاوت معني داري درمتغيرهاي سلامت عمومي، سلامت روان و راهبردهاي مقابله اي وجود دارد. نتيجه گيري: در مراقبت پزشكي، بهبودي در بيماري هاي مزمن غيرممكن بوده ولي مرگ نيز قريب الوقوع نيست، لذا كنترل بيماري هاي مزمن از اهميت ويژه اي برخوردار است، و يكي از اهداف مراقبت درماني، مطلوب نمودن كيفيت زندگي است كه نتايج اين پژوهش تا حدي مسئوليت برنامه ريزان بهداشتي درماني را در رابطه با تدوين خدمات نياز را روشن مي سازد.