تعيين محل بهينه سنسورها به كمك معيار اطمينان مودي در شناسايي پارامترهاي مودال سدهاي بتني وزني

تعيين محل بهينه سنسورها به منظور شناسايي پارامترهاي مودال، خصوصا در سازه هاي عظيم مانند سدها، يكي از موضوعات عملي و پركاربرد در تشخيص خرابي و پايش سلامت سازه ها مي باشد. هدف اصلي اين تحقيق دست يابي به بيشترين اطلاعات مودال از پاسخ ديناميكي (اشكال مودي) يك سد بتني وزني به وسيله مينيمم كردن المان هاي غير قطري ماتريس معيار اطمينان مودي است. براي اين منظور در گام اول، يك مدل اجزاء محدود از سد Bluestone براي آناليز مودال درنظر گرفته شده و مودهاي موثر در تحليل ارتعاشي بر مبناي نسبت هاي مشاركت جرمي مودال، تعيين مي گردند. سپس، با تعريف سه سناريو براي محل قرارگيري سنسورها (در بالادست، مركز و پاييندست بدنه سد) از ميان نقاط كانديدا شده، بهترين نقاط بر مبناي ميزان استقلال شكل مودها از يكديگر تعيين مي شوند. نتايج بدست آمده از تحليل ها نشان مي دهند كه ارتفاع محل بهينه سنسورها (با فرض داشتن يك سنسور بر روي تاج) در سناريوهاي مختف تقريبا يكسان بوده و در ارتفاع يك سوم مياني سد قرار دارند. در مجموع، با توجه محدوديت هاي عملي (عدم دسترسي) و محدوديت هاي اقتصادي (محدوديت در تعداد سنسور) نتايج بدست آمده مي تواند به طور موثري در ابزار بندي سدها به كار گرفته شود.