بررسي و مقايسه ميزان تكانشگري حركتي، شناختي و بي‌برنامگي در نظريه هولاندر

مقدمه: نظريه هولاندر براساس پنجمين معيار طبقه بندي انجمن روانپزشكي آمريكا تدوين شده است كه در 3 گروه طبقه بندي شده است. لذا اين پژوهش، با هدف بررسي و مقايسه ميزان تكانشگري در بيماران طيف پيشنهادي هولاندر انجام گرفت. مواد روش ها: داده هاي جامعه تحقيق شامل بيماران مبتلا به اختلالات بدشكلي بدن، بي اشتهايي عصبي، خودبيمارانگاري، اختلال كنترل تكانه، اختلال كندن مو و پوست، اعتياد جنسي و گروه سالم مراجعه كننده به كلينيك هاي سلامت روان و روانشناختي شهر همدان بوده است؛ از جامعه91 مراجعه كننده 13 نفر در هر گروه بيمار و 13 نفر هم در گروه سالم وارد شدند. ابزار مورد استفاده پژوهش پرسشنامه تكانشگري بارات (1994) بود كه داده ها با استفاده از تحليل واريانس يك سويه تحليل شدند. نتايج: بيشترين ميزان تكانشگري به ترتيب در گروه هاي بدشكلي بدن با 982/2 plusmn;67/29 بودند و گروه بي اشتهايي عصبي و خودبيمارانگاري و مبتلايان به اختلال اعتياد جنسي با ميانگين 34/29 در رده دوم قرار گرفتند، گروه كنترل تكانه با 598/2 plusmn;28 و گروه اختلالات كندن مو و پوست نيز با 465/2 plusmn;67/26 كمترين ميزان تكانشگري را درتقسيم بندي نظريه هولاندر دارد. نتيجه گيري: طبق نتايج پژوهش مي توان گفت، ماهيت به وجود آمدن اين اختلالات همانطور كه هولاندر معرفي ميكند تا حد زيادي اختلالات مخاطره آميز از جمله رفتارهاي تكانشي در بعد تكانشكري حركتي، شناختي و بي برنامگي است.