اثر مكمل هاي رژيمي بر پارامتر هاي آزمايشگاهي و بيوشيميايي ورزشكاران

مقدمه: از آنجا كه استفاده از مكمل ها در ميان ورزشكاران افزايش يافته است بايد تحقيقات در مورد اثرات مصرف آن ها نيز جدي گرفته شود. اين مطالعه به بررسي اثرات متقابل برخي از مكمل هاي متداول بر روي پارامترهاي آزمايشگاهي بر اساس مدل معادلات ساختاري مي پردازد. مواد و روش ها: 40 نفر ورزشكار مرد رشته بدنسازي و چهل فرد به عنوان گروه كنترل در گروه سني 2040 ساله به روش تصادفي انتخاب شدند. مكمل هاي مورد استفاده در گروه ورزشكاران شامل مكمل هاي هورموني و غيرهورموني بودكه حداقل به مدت 6 ماه مصرف شدند. سپس پارامترهاي خوني و بيوشيميايي اندازه گيري شد. در نهايت مدل معادلات ساختاري براي تشخيص محتمل ترين توضيح براي نقش واسطه مكمل ها بر روي ويژگي هاي دموگرافيك و پارامترهاي هماتولوژي و بيوشيميايي استفاده شد. يافته ها: ميانگين سن ورزشكاران 2/4 plusmn;25 سال بود. 15 % از ورزشكاران بين1 تا 2 نخ سيگار در طول روز مصرف مي كردند. گلبول هاي سفيد خون، پلاكت ها، نيتروژن اوره خون، آلانين آمينو ترانسفراز و كراتينين (0/001=P) و آسپارتات آمينو ترانسفراز (0/005=P) و گستره توزيع گلبول هاي قرمز (0/065 =P) در ورزشكاران نسبت به گروه كنترل بالاتر بود. بر اساس مدل معادلات ساختاري، رابطه بين رژيم غذايي مكمل ها و پارامترهاي آزمايشگاهي معني دار بوده (0/01=P) و برخي پارامترها از جمله كراتينين (0/05=P)، آسپارتات آمينو ترانسفراز خون (0/001=P)، آلانين آمينو ترانسفراز (0/001=P) و گستره توزيع گلبول هاي قرمز (0/046=P) تغيير معني داري داشتند. نتيجه گيري: اين مطالعه بر اثرات بالقوه مكمل هاي بدون نياز به تجويز پزشك، كه ممكن است برخي از پارامترهاي آزمايشگاهي را تحت تاثير قرار دهد، تاكيد كرده و قويا مطرح كننده وجود برخي از نگراني ها در مورد عوارض جانبي مكمل ها مي باشد.