بررسي مقايسه اي فراواني بروز ضايعات دهاني در بين بيماران پسوريازيس و روماتوييد آرتريت؛ يك گزارش كوتاه

مقدمه: طبق نتايج مطالعات گذشته شيوع ضايعات دهاني در بيماران پسوريازيس رو به افزايش است. اما اطلاعات دقيقي از ميزان شيوع در بين بيماران ايراني در دسترس نيست. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسي شيوع ضايعات دهاني در بيماران پسوريازيس و مقايسه آن با نتايج گذشته بود. مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع توصيفي تحليلي بر روي بيماران دچار پسوريازيس به عنوان گروه آزمايش و نيز بيماران دچار آرتريت روماتوييد به عنوان گروه كنترل انجام گرفت. پس از جمع آوري اطلاعات دموگرافيك؛ تمام بيماران از لحاظ آسيب دهاني و نيز درگيري هاي مفصلي و ناخني ارزيابي شدند و ارتباط بين فاكتورهاي دموگرافيك با بروز ضايعات مخاطي و مفصلي بررسي شد. اطلاعات به دست آمده از طريق آزمون هاي كايدو و رگرسيون لجستيك و نيز آزمون one way Anova ارزيابي و تحليل شدند. نتايج: تعداد 100 نفر در گروه پسوريازيس و 165 نفر در گروه روماتوئيد آرتريت بررسي شدند. در بين افراد مبتلا به پسوريازيس 53% از افراد زبان شياردار و %5 زبان جغرافيايي داشتند و از بين افراد مبتلا به روماتوييد آرتريت 49.7 % از افراد زبان شياردار و 9.7 % زبان جغرافيايي داشتند. نتيجه گيري: به نظر مي رسد بررسي بيماران دچار بيماري هاي اتوايميون نظير پسوريازيس و روماتوئيد آرتريت از لحاظ درگيري هاي دهاني و مفصلي ضروري باشد.