بررسي مقايسه اي كيفيت زندگي بين مادران با زايمان طبيعي و سزارين

مقدمه: يكي از عوامل موثر بر كيفيت زندگي در دوران بارداري، نوع زايمان مي باشد. در مورد ارتباط نوع زايمان با مشكلات جسمي، رواني و ميزان رضايتمندي بعد از زايمان مطالعات زيادي بايد صورت گيرد، بنابراين مطالعه حاضر با هدف بررسي مقايسه اي كيفيت زندگي مادران در زايمان طبيعي و سزارين در بيمارستان آموزشي درماني فاطميه شهر همدان انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر بصورت توصيفي و به شيوه تصادفي ساده، به روي 330 نفر از زنان بارداري كه در سال 1394 براي زايمان طبيعي يا سزارين مراجعه نموده بودند، انجام شد. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه خصوصيات دموگرافيك و كيفيت زندگي خلاصه شده سازمان بهداشت جهاني بود. داده هاي جمع آوري شده از طريق نرم افزار SPSS ويرايش 21 و آمار توصيفي و آزمونهاي ناپارامتريك كروسكالواليس و منويتني مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد ميانگين نمره كيفيت زندگي زنان بعد از زايمان طبيعي 57/81 و بعد از سزارين 57/40 بود كه اين دو گروه از نظر آماري تفاوت معني داري نداشتند. ميانگين نمره كيفيت زندگي كل زنان مورد مطالعه 57/61 بود. بعد اجتماعي كيفيت زندگي در زنان با ميانگين 64/67 به طور متوسط بيشتر از ساير ابعاد بود. به طور متوسط كيفيت زندگي زنان مورد مطالعه در هر چهار بعد بيشتر از متوسط بود (0/05=P). بين نمره ابعاد كيفيت زندگي و كيفيت زندگي كل و نوع زايمان ارتباط آماري معناداري ديده نشد. در گروه زايمان طبيعي تفاوت آماري معناداري بين نمره كيفيت زندگي محيطي در گروه سني 3020 با دو گروه سني كمتر از 20 و بيشتر از 30 سال ديده شد (0/044=P). ميانگين نمره كيفيت زندگي اجتماعي در گروه زايمان سزارين و رتبه اول (تولد اول) به طور معني داري بيشتر از رتبه تولد بيشتر از دو بود (0/047=P). نتيجه گيري: گرچه بين ابعاد كيفيت زندگي و نوع زايمان ارتباط آماري معناداري ديده نشد، ولي بدليل عوارض بالاتر و هزينه هاي سنگين تر عمل سزارين، مي توان با مشاوره و افزايش آگاهي مادران از آمار سزارين كاست.