تأثير آموزش مبتني بر الگوي طراحي يادگيري زايشي بر ميزان يادگيري دانشجويان رشته پرستاري در درس فيزيولوژي

مقدمه و هدف: بكارگيري صرف روش هاي آموزش سنتي، پاسخگوي نياز تعليم و تربيت امروزه نيست؛ در نظام هاي آموزشي امروزي، شيوه هاي جديد و فعال تدريس در فرآيند ياددهي يادگيري مورد توجه بسيار قرار گرفته است. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي تاٌثير آموزش مبتني بر الگوي طراحي يادگيري زايشي بر ميزان يادگيري دانشجويان رشته پرستاري در درس فيزيولوژي بود. روش ها: در اين پژوهش از طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. تعداد 30 نفر از دانشجويان پرستاري دانشكده پرستاري ملاير به روش نمونه گيري در دسترس از كل جامعه آماري دانشجويان پرستاري انتخاب و به تصادف در دو كلاس 15 نفره گماشته شدند. به گروه آزمايش محتواي درس فيزيولوژي به روش الگوي طراحي يادگيري زايشي و به گروه كنترل همان محتوا بدون طراحي آموزشي و در قالب كتاب درسي ارائه شد. ابزار مورد استفاده شامل آزمون هاي يادگيري (پيش آزمونپس آزمون با پايايي روش بازآزمايي 0.89 و با تأييد روايي صوري توسط اساتيد به عنوان متخصص موضوع) بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون آماري كوواريانس (آنكوا) با كمك نرم افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد ميزان يادگيري درس فيزيولوژي در دانشجوياني كه با الگوي طراحي يادگيري زايشي آموزش ديده اند، نسبت به دانشجوياني كه به صورت سنتي آموزش ديده اند، بيشتر است. نتيجه گيري: با توجه به تأثير الگوي طراحي يادگيري زايشي بر ميزان يادگيري درس فيزيولوژي، بكارگيري اين الگو به طراحان و مجريان آموزش دست اندركار در حوزه آموزش پزشكي توصيه مي شود.