بررسي ميزان آگاهي و نيازهاي آموزشي درنوجوانان مبتلا به تالاسمي ماژور و عضو فعال خانواده ي آنها در بندر عباس

مقدمه و هدف: تالاسمي مي تواند اثرات نامطلوب زيادي بر فرد، خانواده و جامعه تحميل كند. بنابراين لازم است كه نياز والدين داراي فرزند مبتلا و افراد مبتلا به تالاسمي مشخص شود. اين پژوهش با هدف تعيين ميزان آگاهي و نيازهاي آموزشي نوجوانان مبتلا به تالاسمي ماژور و يكي از اعضاي فعال خانواده در بندرعباس انجام شد. روش ها: اين پژوهش به صورت مقطعي از نوع توصيفي تحليلي بوده كه در سال 1393 در شهر بندرعباس بر روي 70 نوجوان مبتلا به تالاسمي ماژور و يك نفر از اعضاي فعال خانواده انجام شد. جمع آوري اطلاعات به صورت مصاحبه و با استفاده از پرسشنامه بود. ابزار پژوهش در اين مطالعه شامل پرسشنامه هاي اطلاعات جمعيت شناختي و پرسشنامه محقق ساخته نيازسنجي بود كه پرسشنامه محقق ساخته نيازسنجي داراي دو بخش بود. بخش اول شامل 22 سوال در سه حيطه شناخت ماهيت بيماري (16 سوال)، تغذيه ( 3سوال ) و پيشگيري (3 سوال ) و بخش دوم شامل 24 عبارت بود كه ميزان نياز آموزشي فرد را مشخص مي كرد. داده ها پس از جمع آوري با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: در رابطه با سنجش ميزان آگاهي، بيشترين امتياز به حيطه پيشگيري و كمترين امتياز به حيطه ماهيت بيماري تعلق داشت بطوري كه ميزان پاسخ نمي دانم به حيطه ماهيت بيماري، 50 درصد در نوجوانان و بيش از 75 درصد در اعضاي فعال بود. همچنين در رابطه با نيازسنجي، بيشترين امتياز در هر دو گروه مربوط به كسب اطلاعات در رابطه با درمانهاي جديد بود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج بدست آمده، نوجوانان مبتلا به تالاسمي ماژور و عضو فعال خانواده ، نياز به آموزش در تمامي حوزه هاي مورد بررسي بخصوص ماهيت بيماري، درمان و عوارض بيماري دارند.