موانع تحقيقات از ديدگاه دانشجويان پسر دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد

مقدمه و هدف: توجه به موانع تحقيقات در راستاي توسعه پايدار از ضروريات نظام سلامت كشور مي باشد. اين پژوهش با هدف تعيين موانع انجام تحقيقات از ديدگاه دانشجويان پسر دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد مي باشد. روش ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي، جامعه پژوهش شامل 120 نفر از دانشجويان پسر دانشگاه علوم پزشكي يزد بود، كه به روش نمونه گيري طبقه اي مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسش نامه اي حاوي 3 بخش شامل؛ اطلاعات دموگرافيك و زمينه اي (21 سؤال)، موانع شخصي (15 سؤال) و موانع سازماني (19 سؤال) بود. پس از تأييد روايي و پايايي ابزار، پرسش نامه توسط دانشجويان تكميل و جمع آوري گرديد. داده ها با استفاده از شاخص هاي توصيفي و تحليلي، توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين سني دانشجويان 1.67 ± 23.75 بود. ميانگين نمره كسب شده موانع شخصي 7.58 ± 49.56 و نمره كسب شده موانع سازماني 9.24 ± 61.21 بود. در حيطه موانع شخصي، عدم آشنايي كافي با اصول و روش هاي آماري، ناتواني در تفسير داده ها و ناتواني در آناليز داده ها بيشترين فراواني را داشت. طولاتي بودن مراحل تصويب طرح هاي پژوهشي، عدم ارتباط با افراد فعال در امر پژوهش و عدم ايجاد انگيزه كافي در پژوهشگران از طريق مسؤولين مربوطه، بيشترين فراواني را در حيطه سازماني داشت. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه، نشان داد كه تسهيل تصويب طرح هاي پژوهشي و توانمند سازي دانشجويان در زمينه اصول استفاده از روش هاي آماري و برقراري ارتباط پژوهشي مؤثر در راستاي كاهش موانع تحقيقات، توسط اساتيد و مسؤولين دانشگاه صورت گيرد.