ارزيابي وضعيت تدريس به كارآموزان و كارورزان پزشكي توسط دستياران تخصصي در دانشگاه علوم پزشكي بندرعباس در سال 1392

مقدمه و هدف: هر سيستم آموزشي بايد دانشجويان را بر اساس نيازهاي آينده آنان در حيطه كاري براي حضور در جامعه تربيت نمايد. آموزش دادن به دانشجويان يكي از توانمندي هاي ضروري براي دستياران به صورت كلي مي باشد. اين مطالعه با هدف ارزيابي وضعيت تدريس به كارآموزان و كارورزان پزشكي توسط دستياران تخصصي در دانشگاه علوم پزشكي بندرعباس طراحي گرديده است. روش ها: اين مطالعه توصيفي مقطعي به ارزيابي وضعيت آموزش دادن 99 دستيار تخصصي در بخش هاي مختلف آموزشي دانشكده پزشكي بندرعباس به كارآموزان و كارورزان پزشكي پرداخته است. 125كارآموز و كارورز به صورت تصادفي ساده در شش ماه اول سال 1392 انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها، پرسش نامه محقق ساخته شامل اطلاعات دموگرافيك و چهار حيطه نگرشي مي باشد. داده هاي گردآوري شده به نرم افزار SPSS نسخه 20 وارد و با استفاده از آزمون هاي آمار توصيفي، آزمون t-test، آناليز واريانس و همبستگي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: در 94 پرسش نامه تكميل شده از 125 پرسش نامه توزيع شده، ميانگين امتيازات در بخش آموزش دانش تئوري و فرايند آموزش 435.9، در بخش توانمندي ها و مسؤوليت 109.4، در بخش جو آموزشي 134.1 و در بخش مشكلات آموزشي 126.5 بوده است. در كل امتيازات هر چهار حيطه مدنظر نسبتا خوب بود و حدود 60 درصد حداكثر امتياز ممكن در هر يك از حيطه ها داده شده بود. در بخش توانمندي ها و مسؤوليت ها و مشكلات آموزشي بين گروه هاي مختلف باليني در مطالعه اختلاف معني دار بود. نتيجه گيري: با توجه به اين كه در اين پژوهش بيشترين امتياز در حيطه توانمندي ها و مسؤوليت بود اكثر كارآموزان و كارورزان معتقدند كه آموزش توسط دستياران باعث كاهش خلأ آموزشي مي شود. پيشنهاد مي شود در خصوص مواردي كه كارآموزان و كارورزان بايد ياد بگيرند، دستورالعمل يا برنامه اي تدوين شود و به دستياران ارايه گردد.