برنامه درسي و نظام آموزشي مقطع دكتري پرستاري در ايران و دانشگاه تورنتو كانادا: يك مطالعه تطبيقي

مقدمه و هدف: امروزه نگراني عمده ي نظام آموزشي سلامت، غفلت از كيفيت مطالب و كارايي دانش آموختگان مي باشد. تطبيق، مقايسه و تحليل ابعاد مختلف برنامه ها با ساير كشورها، در رفع اين دغدغه بسيار مؤثر است. با توجه به كمبود مطالعات مربوط، اين پژوهش با هدف بررسي تطبيقي برنامه دكتري پرستاري ايران و تورنتو انجام شد. روش ها: مطالعه توصيفي حاضر با رويكرد تطبيقي، سال 1396 و الگوي چهار مرحله اي بردي(Beredy) صورت گرفت. اطلاعات مربوطه از دو دانشگاه جمع آوري و مطابق مراحل تفسير و همجواري طبقه بندي شدند. سپس شباهت ها و تفاوت ها آناليز گرديدند. يافته ها: هر دو برنامه آموزشي به صورت تمام وقت، حضوري و با تأكيد بر اصل دانشجو محوري است. تفاوت هايي از نظر ساختاري بين برنامه ها وجود دارد؛ اما طول دوره آموزشي پژوهشي و محتواي برخي دروس همانند آشنايي با زمينه تحقيقاتي، رساله پژوهشي و نقد مطالعات در تورنتو با روش شناسي تحقيقات كمي كيفي و نقد مقالات در ايران و درس سمينار دانشجويان با چالش هاي پرستاري داراي شباهت هايي است. دانشكده تورنتو بر مقاله منتج از پايان نامه تأكيد نكرده ولي در ايران استخراج مقاله از رساله ضروري است. نتيجه گيري: نقطه عطف برنامه تورنتو به روزرساني مدون آن است. در ايران با توجه به نيازهاي در حال گسترش اين رشته و انتظارات فارغ التحصيلان، تغييرات كلي ضروري است؛ لذا توصيه مي گردد علاوه بر توجه به پيشنهادات اصلاحي در متون مختلف، اين دوره در ايران از نظر كلي و محتوايي مورد بازنگري قرار گيرد.