منتورشيپ در آموزش باليني دانشجويان پرستاري : يك مطالعه مروري سيستماتيك

مقدمه وهدف: شكاف نسبتاً عميقي در روند آموزش مهارت هاي باليني و عملكرد باليني وجود دارد. از رويكردهاي نوين آموزشي، برنامه منتورشيپ مي باشد. مطالعه حاضر با هدف مرور سيستماتيك روش منتورشيپ در آموزش باليني دانشجويان پرستاري انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر به شيوه مرور سيستماتيك انجام شد. جستجوي پايگاههاي اطلاعاتي فارسي IranMedex, SID and Magiran با كليد واژه هاي منتور(مربي) ، منتي(آموزش بيننده)، منتورينگ (مربي گري)، منتورشيپ، پرستاري، شايستگي باليني به تنهايي و يا در تركيب با هم و پايگاه هاي انگليسي ERIC, PubMed, Google Scholar, Scopus, Ovide, Elsevier, ProQuestبا كلمات كليديMentor, Mentorship, Mentoring, Student Nursing, Mentee, از سال2007 تا 2018 انجام شد. مطالعات كمي مرتبط با منتورينگ در پرستاري جمع آوري و با استفاده از چك ليست كوكران و معيار نيگلسون به ترتيب كيفيت مقالات مطالعات تجربي و نيمه تجربي مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته ها: درجستجوي پايگاههاي اطلاعاتي ذكر شده 26 مقاله مرتبط با موضوع بدست آمد كه 19 مقاله از پايگاه هاي لاتين و 7 مقاله از پايگاه هاي فارسي بود. از بين آنها تنها 5 مقاله جهت تحليل انتخاب شد . اگر چه مطالعات از نظر تعداد شركت كننده، منتور، مطلب آموزش داده شده در كاراموزي به دانشجويان پرستاري متفاوت بودند ولي همه ذكر كردند كه اجراي برنامه منتورشيپ باعث ارتقاي شايستگي باليني دانشجويان شده است. نتيجه گيري: استفاده از رويكرد منتورشيپ در آموزش باليني بر يادگيري، يادداري، كسب مهارت و ارتقاء شايستگي باليني دانشجويان پرستاري مؤثر است. توصيه مي شود برنامه منتورشيپ در آموزش باليني دانشجويان پرستاري و پيراپزشكي استفاده گردد.