سلامت اجتماعي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان

مقدمه و هدف: بررسي ابعاد سلامت اجتماعي دانشجويان و ارتقاي آن منجر به بهبود سلامت آنها مي شود. هدف مطالعه حاضر بررسي سلامت اجتماعي دانشجويان علوم پزشكي هرمزگان بود. روش ها: اين مطالعه توصيفي - مقطعي روي 390 نفر(62 درصد دختر، 38 درصد پسر) از دانشجويان انجام شد. گروه هدف پژوهش به روش نمونه گيري طبقه اي انتخاب شده و ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه بود كه داراي دو بخش بود: بخش سوالات دموگرافي و نسخه ترجمه شده فارسي پرسشنامه سلامت اجتماعي KEYES كه در مطالعات مختلف روايي و پايايي آن تاييد شده است. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 با استفاده از آزمون هاي توصيفي و تحليلي آناليز شد. يافته ها: ميانگين امتياز سلامت اجتماعي اكثر دانشجويان در وضعيت متوسط بود. در بين ابعاد سلامت اجتماعي، بعد شكوفايي اجتماعي داراي بالاترين ميانگين امتياز بود. بين متغيرهاي دموگرافي سن، جنس، وضعيت سكونت (خوابگاه و غيرخوابگاهي) وضعيت تاهل، وضعيت اشتغال با سلامت اجتماعي رابطه معناداري وجود دارد (0.001 P.Value ) به طوري كه دانشجويان با سنين بالاتر داراي سلامت اجتماعي بهتري بودند. سلامت اجتماعي خانم ها در مقايسه با آقايان وضعيت بهتري داشت و دانشجويان متاهل، شاغل داراي امتياز سلامت اجتماعي بيشتري در مقايسه با دانشجويان مجرد، غيرشاغل بودند، همچنين وضعيت سلامت اجتماعي دانشجوياني كه با خانواده زندگي مي كردند در مقايسه با دانشجويان خوابگاهي بهتر بود. نتيجه گيري: تقويت ابعاد سلامت اجتماعي كه داراي ميانگين امتياز پايين تري هستند(انسجام، پذيرش، مشاركت اجتماعي)، بهبود شرايط سكونت و تامين زمينه ازدواج دانشجويان منجر به بهبود سلامت آنها مي شود.