تحليل محتواي دعاي 26 صحيفۀ سجاديه

بهره‌برداري از آموزه‌هاي اهل بيت، مسير رشد و سعادت آحاد جامعه را هموار مي‌سازد. دعاي بيست‌وششم صحيفه سجاديه با محوريت دعا در حق همسايگان و شيعيان، يكي از آموزه‌هايي است كه مي‌تواند در شناخت وظايف متقابل امام و امت مؤثر باشد. در اين پژوهش، روش تحليل محتوا به منظور كشف زواياي پنهان كلام امام سجاد(ع) و كاربردي كردن آن به‌كار گرفته شده‌است. ضمن تحليل كمّي وكيفي دعاي مذكور، وظايف امام و امت در سه بخش وظايف اختصاصي امام، وظايف اختصاصي امت ودر پايان، وظايف متقابل آن دو شناسايي شد. در راستاي تحقق وظايف يادشده، به دو جنبه اعتقادي و اخلاقي توجه شده‌است، البته بُعد اخلاقي آن بسامد بالاتري دارد. تأكيد بر شناخت امام در بخش اعتقادي وتوجه به تحكيم روابط عاطفي آحاد امت، ياري رساندن به يكديگر و نيز تنظيم رفتار و نوع تعامل هريك با ديگران از مؤلفه‌هاي اخلاقي است كه در دعاي حضرت بدان پرداخته شده‌است. دستاورد كاربردي كردن آموزه‌هاي اسلامي، گام برداشتن در مسير سلامت زيست اجتماعي و بهره‌مندي از جامعه‌اي ايده‌آل خواهد بود.