بررسي تطبيقي مشروعيت تثويب از ديدگاه تشيع و اهل سنّت

علماي اماميّه اتفاق نظر دارند بر اينكه تثويب در اذان حرام بوده و هرگز جزء اذان صبح نبوده است ولي ميان علماي اهل سنّت درمورد اينكه تثويب در اذان جايز است يا خير، اختلاف است. غالب علماي اهل سنت گفتن اين جمله را در اذان صبح مشروع و مستحب و ترك آن را نيز مكروه مي‌دانند اما برخي اندك از علماي اهل سنّت مثل ابو حنيفه به بدعت بودن تثويب تصريح نموده است،  اين مقاله بر آن است تا با روش توصيفي تحليلي به نقد و بررسي بيان دلائل مشروعيت تثويب توسط غالب اهل سنّت پرداخته و در ادامه بيان نمايد تمام رواياتي كه آن‌ها در مورد تثويب نقل نموده‌اند به دو راوي يعني بلال و ابي محذوره منتهي مي‌گردد كه هر دو روايت داراي ضعف جدّي چه از لحاظ سندي و دلالي مي‌باشند.