بررسي نظريه گفتمان قدرت و زبان ميشل فوكو و هويت زنانه در رمان «سووشون» سيمين دانشور

نويسندگان اين مقاله سعي كرده‌اند تا با مطالعه متن رمان «سووشون» به بررسي گفتمان‌هاي چندگانه اثر كه متأثر از وضعيت اجتماعي عصر دانشور است بپردازند، و همچنين بررسي كنند كه چگونه اين اثر با بكار گرفتن صداهاي مختلف در مقابل گفتمان مردسالارانه غالب، صداهاي خاموش و ناشنيده زن را به گوش مخاطب مي‌رساند. در عين حال با بررسي زبان رمان كه متأثر از جنبه‌هاي مختلف حماسي، اساطيري و مذهبي است اين نكته را به اثبات برسانند كه دانشور چگونه توانسته شخصيت جديدي از زن را در ادبيات داستاني ايران خلق كند كه بر خلاف خواست گفتمان غالب جامعه زمان خويش هويتي مستقل براي خود يافته، از انفعال خارج شده و به عنوان زني كنش‌گر وارد اجتماع شود.