تصوير بدني و مشكلات خوردن: آزمون مدل سه عاملي

اهداف: هدف اين مطالعه تدوين و آزمون سه مدل رقيب براي تبيين مشكلات خوردن بر اساس مدل نفوذ سه‌عاملي خانواده، همسالان و رسانه‌ها بود. مواد و روش ها روش پژوهش حاضر همبستگي است. شركت‌كنندگان 200 زن مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي تغديه و باشگاه‌هاي ورزشي مشهد بودند كه با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. شركت‌كنندگان پرسش‌نامه‌هاي نگرش‌هاي خوردن، روابط چندبعدي بدن‌خود، مقياس درك تمسخر والدين‌دوستان و نگرش فرهنگي‌اجتماعي را تكميل كردند. فرضيه‌ها به روش تحليل مسير و با استفاده از نرم‌افزار 8.8 Lisrel V تحليل شدند. يافته ها يافته‌ها نشان داد مدل دوم در مقايسه با ساير مدل‌ها برازندگي مناسب‌تري دارد. برخلاف آنچه فرض شده بود، در اين مدل مقايسه اجتماعي بر نارضايتي از تصوير بدن اثر مستقيم نداشت و اثر مستقيم نارضايتي از تصوير بدن بر پرخوري و مهار مصرف معنادار نبود. در اين مدل عامل خانواده و مقايسه اجتماعي بر پرخوري اثر مستقيم و از طريق مهار مصرف بر آن اثر غيرمستقيم داشتند. رسانه‌ها از طريق مقايسه و مهار مصرف بر پرخوري اثر غيرمستقيم داشتند. همسالان بر پرخوري و مهار مصرف اثرگذار نبودند. نقش واسطه‌اي نارضايتي از تصوير بدن تأييد نشد.. نتيجه گيري مدل نفوذ سه‌عاملي در تبيين مشكلات خوردن، مي‌تواند به عنوان مدل مؤثري استفاده شود.