اثربخشي هيپنوتراپي شناختي رفتاري دركاهش علائم و درمان اضطراب

مقدمه: ميزان اضطراب نقش مهمي در زندگي افراد دارد و با كاهش آن مي توان اقدام موثري در جهت بهبود كيفيت زندگي انجام داد. بنابراين هدف از اين پژوهش بررسي اثر بخشي روش درماني هيپنوتراپي شناختيرفتاري دركاهش علائم و درمان اضطراب بود. مواد و روش ها: اين پژوهش از نوع كاربردي و روش آن از نوع نيمه آزمايشي پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه مراجعين داراي اضطراب مراجعه كننده به بيمارستان ها و مراكز روانشناسي و مشاوره استان تهران بوده كه به روش نمونه گيري تصادفي دردسترس 30 نفر انتخاب شده و به دو گروه 15 نفره تقسيم شدند. گروه آزمون به مدت پنج جلسه تحت درمان به روش هيپنوتراپي شناختيرفتاري قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه مقياس افسردگي، اضطراب و استرس لاويبوند بود كه روايي آن از طريق آلفاي كرونباخ بررسي و مقدار آن 0.87 محاسبه گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده ها در دو سطح آمار توصيفي و آمار استنباطي از آزمون آماري كوواريانس در نرم افزار Spss استفاده شد. يافته ها: سطح اضطراب محاسبه شده در گروه آزمايشي در پس آزمون (14/87) نسبت به پيش آزمون (24/93) كاهش معنادار داشته است (P=0/00). همچنين با گروه شاهد تفاوت معنادار داشته و در گروه مورد مداخله بمراتب كمتر از گروه شاهد بود. نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه روش درماني هيپنوتراپي شناختيرفتاري در كاهش اضطراب و علايم بيماران موثر است.