تأثير مخارج نظامي بر مخارج بهداشتي و وضعيت سلامت در كشورهاي درحال‌توسعه

مقدمه: در كشورهاي درحال توسعه، هزينه هاي نظامي كه معمولاً براي تأمين امنيت صرف مي شوند، با تحليل توان اقتصادي، وضعيت بهداشت را تحت تأثير قرار مي دهند. بر اين اساس، هدف اين مطالعه بررسي تأثير هزينه هاي نظامي بر مخارج بهداشتي، در كشورهاي درحال توسعه است. مواد و روش ها: اين مطالعه با استفاده از داده هاي آماري 25 كشور درحال توسعه طي دوره ي زماني 20141995 انجام شده است. رابطه بلندمدت بين مخارج بهداشتي سرانه، مخارج نظامي سرانه، درآمد سرانه، اميد به زندگي، جمعيت و كمك هاي خارجي سرانه با استفاده از تحليل هاي هم انباشتگي پانلي و روش گشتاورهاي تعميم يافته (GMM) بررسي شده است. هم چنين، تحليل داده ها به كمك نرم افزارهاي Eviews و Stata انجام شده است. يافته ها: بر اساس نتايج به دست آمده از برآورد مدل، مخارج نظامي سرانه، جمعيت و كمك هاي خارجي سرانه، مخارج بهداشتي سرانه را در بلندمدت كاهش و درآمد سرانه و اميد به زندگي، مخارج بهداشتي سرانه را در بلندمدت افزايش مي دهد. يك درصد افزايش در مخارج نظامي سرانه، در بلندمدت، مخارج بهداشتي سرانه را در كشورهاي درحال توسعه حدود 0.18 درصد كاهش خواهد داد. نتيجه گيري: اتخاذ سياست هاي مناسب جهت تأمين امنيت بدون صرف مخارج نظامي گسترده در كشورهاي درحال توسعه، مي تواند با انتقال منابع اقتصادي از بخش نظامي به بخش سلامت به ارتقاي سطح بهداشت در اين كشورها كمك كند.