بررسي ارتباط فاكتورهاي اجتماعي- اقتصادي با پيامد مرگ و شدت آسيب‌ديدگي در مصدومان حوادث ترافيكي

زمينه و هدف: حوادث ترافيكي و مرگ و مير ناشي از آن، يك مشكل مهم بهداشت و سلامت در كشور ايران است. وضعيت اقتصادي اجتماعي از فاكتورهاي مهم مرتبط با وضعيت سلامت محسوب مي شود. هدف اين مطالعه بررسي ارتباط فاكتورهاي اجتماعي اقتصادي با پيامد مرگ و شدت مصدوميت ناشي از حوادث ترافيكي در بين بيماران ترومايي بيمارستان پورسيناي شهر رشت سال 1394 است. روش بررسي: مطالعه حاضر يك مطالعه مقطعيتحليلي است. براي بدست آوردن فاكتورهاي اصلي اجتماعي اقتصادي از روش تحليل مولفه هاي اصلي استفاده شد. ارتباط اين فاكتورها با پيامد مرگ و شدت تروما بيماران با استفاده از آناليز رگرسيون لجستيك مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: در اين مطالعه تعداد 300 نفر از مصدومان حوادث ترافيكي مورد بررسي قرار گرفتند. از لحاظ جنسي 234 نفر مرد (78%) و 66 نفر زن (22%) بود. ميانگين سني مصدومان 34.25 سال (19.07) بود. مقياس ISS بالاي 15 به عنوان آسيب ديدگي شديد در نظر گرفته شد كه تعداد 245 نفر از بيماران (81.7%) داراي نمره ISS كمتر و مساوي 15 بودند. برخي از فاكتور هاي اقتصادي اجتماعي با پيامد مرگ و شدت مصدوميت داراي ارتباط بودند. مقادير نسبت شانس براي اين فاكتورها به ترتيب 0.45 (فاصله اطمينان 95%: 0.836 0.242) و 0.65 (فاصله اطمينان 95% : 0.95 0.45) بدست آمد. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه عوامل اقتصادي اجتماعي با مرگ و مير و ميزان مصدوميت هاي ناشي از حوادث ترافيكي ارتباط دارد.