پتانسيل ارزيابي خطر فلزات سنگين (Cu, Zn, Ni) براي سلامت انسان، ناشي از مصرف بافت عضله ماهي كفال‌طلايي (Risso, 1810) Liza aurata در تالاب انزلي، درياي خزر

زمينه و هدف: فلزات سنگين از راه هاي مختلفي وارد منابع آبي مي شوند و باعث ايجاد خطراتي از جمله مسموميت، سرطان زايي و در كل ايجاد اختلال در بدن موجودات زنده مي شوند. از آنجاكه ماهي كفال غذاي پرمصرف مردم استان گيلان است بنابراين غلظت فلزات سنگين مس، روي و نيكل در بافت عضله ماهي كفال مورد مطالعه قرار گرفت. روش بررسي: در اين مطالعه تعداد 11 عدد ماهي كفال از بندرانزلي تهيه شد. پس از آماده سازي و هضم شيميايي بافت ماهي، ميزان فلزات سنگين موردمطالعه به وسيله دستگاه جذب اتمي تعيين شد. يافته ها: ميانگين غلظت فلزات مس، روي، نيكل در بافت عضله ماهي كفال به ترتيب به ترتيب 0/93 plusmn;10/07، 3/99 plusmn;28/39،0/55 plusmn;4/01 ميكروگرم بر گرم وزن خشك بود. غلظت فلزات به جز فلز نيكل در نمونه هاي ماهي آناليز شده در مقايسه با استانداردهاي بين المللي FAO، WHO، FDA، NHMRC و UKMAFF پايين تر بود. ميزان جذب روزانه فلزات مورد مطالعه (EDI)، براي مصرف كنندگان كودك و بزرگسال، پايين تر از دوز مرجع تعيين شده توسط سازمان EPA و مصرف قابل تحمل (TI) ارائه شده توسط سازمان FAO/WHO به دست آمد. در ارزيابي خطر سلامتي، ميزان پتانسيل خطر (THQ)، براي بزرگسالان و كودكان در مصرف 7 روز، 3 روز و 1 روز در هفته براساس مصرف عضله ماهي كفال كمتر از 1 به دست آمد. در ارزيابي خطر سلامتي، ميزان شاخص خطر (HI)، براي بزرگسالان و كودكان در مصرف هفت روز در هفته، بر اساس مصرف عضله ماهي كفال ميزان شاخص خطر در كودكان بيشتر از 1 بود. نتيجه گيري: بر اساس نتايج به دست آمده بنظر مي رسد، مصرف ماهي كفال اثر مضري بر روي سلامت مصرف كننده در گروه سني كودكان دارد.