بررسي ميزان برخي فلزات سنگين در علوفه مراتع ساحلي استان بوشهر (مطالعه موردي: شهرستان تنگستان)

زمينه و هدف: علوفه مرتعي در بسياري از كشورها منبع اصلي خوراك گوسفند و بز بوده و غلظت فلزات سنگين در اين گياهان بسيار مهم است. همچنين استان بوشهر به‌علت همجواري با خليج فارس، وقوع جنگ هاي مختلف و وجود منابع مختلف نفت و گاز تحت تاثير آلودگي زيست محيطي قرار دارد. محيط زيست و مراتع استان نيز در معرض اين آلودگي ها بوده كه اين علوفه ها مورد تعليف دام هاي مختلف قرار مي گيرند. بنابراين اطلاع از وضعيت تركيبات و سلامتي علوفه هاي مرتعي كمك زيادي به كارشناسان در مورد سالم بودن گوشت و شير حيوانات چراكننده بر روي اين مراتع خواهند داشت. روش بررسي: براساس مساحت مراتع و تعداد دام موجود در نوار ساحلي، دو منطقه مرتعي باشي و رستمي انتخاب و از علوفه آنها به صورت تصادفي نمونه‌ برداري شد. نمونه برداري از گياهان در سه مرحله چرا (اول، وسط و آخر فصل چرا) انجام گرديد. نمونه ها در سايه خشك، سپس با هم مخلوط و آسياب شده و به آزمايشگاه ارسال شدند. يافته ها: نتايج نشان داد ميانگين عناصر سرب، كبالت، كادميوم و كروم به‌ترتيب، 0/30،0/15، 0/017 و ppm 3/73 ماده خشك در كل مراتع بود. تفاوت معني داري در ميزان عنصر كبالت در دو منطقه مورد مطالعه مشاهده گرديد و ميزان بقيه عناصر تفاوت معني داري نداشتند. مقدار عنصر كادميوم در مراحل مختلف چرا تفاوت معني داري نشان داد طوري‌كه غلظت آن در مرحله اول چرا بيشترين بود. نتيجه گيري: به طور كلي غلظت اين عناصر در علوفه مراتع ساحلي منطقه تنگستان استان بوشهر در سطح قابل مجاز براي حيوانات چراكننده بوده و خطر كمبود يا مسموميت براي دام ها وجود نداشته و بنابراين براي سلامتي انسان خطري ندارد.