حذف علف كش‌هاي 2و4 دي كلرو فنوكسي استيك اسيد و متيل كلرو فنوكسي استيك اسيد از محيط‌هاي آبي با استفاده از نانوجاذب مغناطيسي پليمردار

زمينه و هدف: استفاده روز افزون از سم و كود شيميايي در كشاورزي به منظور بهره وري بيشتر از زمين‌هاي حاصلخيز، منجر به آلودگي منابع آب به انواع آلاينده‌ها از جمله علف كش‌ها شده است. در اين پژوهش، يك نانوجاذب مغناطيسي پليمردار جديد به نام PV/Sg3DGO/N سنتز و براي حذف علف كش‌هاي 2و4 دي كلرو فنوكسي استيك اسيد (2,4D) و متيل كلرو فنوكسي استيك اسيد (MCPA) به‌كار گرفته شده است. روش بررسي: جهت بررسي ساختار نانوجاذب سنتز شده از تكنيك‌هاي FTIR، FESEM، TEM، XRD، VSM و TGA استفاده و اثر پارامترهاي pH، دما، زمان تماس، مقدار جاذب و غلظت اوليه بر جذب بهينه علف كش‌ها، مطالعه شد. همچنين مطالعات سينتيكي، ايزوترمي و ترموديناميكي جذب نيز مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد در شرايط بهينه جذب، شامل pH برابر با 3 براي هر دو علف كش مذكور، زمان تماس min 180 براي علف كش 2,4D و min 300 براي علف كش MCPA، دوز جاذب برابر با g/L 5 و دما برابر با °C 50 براي هر دو علف كش مورد مطالعه، ماكزيمم ظرفيت جذب (qmax) در مورد 2,4D بهmg/g 5/62 و درمورد علف كش MCPA به mg/g 4/94 مي‌رسد. همچنين نانوجاذب سنتز شده براي حذف علف كش‌هاي 2,4D و MCPA از نمونه‌هاي واقعي با موفقيت كامل (راندمان حذف 100 درصد) به‌كار گرفته شد. شايان ذكر است براي هر دو علف كش مورد تحقيق، داده‌هاي ايزوترم به‌دست آمده از مدل لانگموير تبعيت كرد و سينتيك فرايند جذب منطبق بر مدل شبه درجه دوم بود.نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش گوياي آن است كه نانوجاذب سنتز شده مي‌تواند براي حذف علف كش‌هاي فنوكسي از زه آب‌هاي بخش كشاورزي و همچنين منابع آب آلوده به آلاينده‌هاي مورد مطالعه به‌كار گرفته شود.