بررسي رابطه عليت بين مخارج سلامت عمومي و وضعيت سلامت؛ مدل خود رگرسيون برداري پانل

مقدمه: سلامت يكي از عوامل مهم تأثيرگذار بر سرمايه انساني، رشد و توسعه اقتصادي است. با توجه به اهميت تأثير مخارج عمومي سلامت عمومي بر سلامت افراد جامعه و همچنين افزايش سهم مخارج سلامت عمومي از توليد ناخالص داخلي، هدف اين تحقيق بررسي رابطه علّيت بين مخارج سلامت عمومي و وضعيت سلامت در كشورهاي با درآمد متوسط به بالا بود.مواد و روش ها: مطالعه تحليلي و علّي حاضر در سطح بين المللي و براي كشورهاي با درآمد متوسط به بالا انجام شد. داده هاي از نوع سري زماني سالانه و براي سال هاي 2017-1990 از پايگاه داده اي بانك جهاني استخراج شد. برآورد مدل خود رگرسيون برداري پانل و آزمون هاي موردنياز در نرم افزار Eviews 10 صورت گرفت.يافته ها: نتايج نشان داد يك رابطه علّيت دوطرفه بين مخارج سلامت عمومي و وضعيت سلامت وجود دارد همچنين افزايش مخارج سلامت عمومي و خصوصي، درآمد ملي ناخالص و مخارج آموزش تأثير مثبت بر افزايش اميد به زندگي دارند. نتيجه گيري: افزايش مخارج سلامت عمومي منجر به بهبود وضعيت سلامت و وضعيت سلامت بهتر منجر به كاهش مخارج سلامت عمومي مي شود؛ بنابراين سرمايه گذاري دولت ها در بخش سلامت منجر به بهبود وضعيت سلامت خواهد شد ازاين رو اتخاذ سياست هايي در راستاي افزايش سرمايه گذاري در زيرساخت ها و فناوري هاي بخش سلامت، افزايش خدمات همگاني سلامت، اعطاي يارانه و بيمه هاي سلامت ملي مي تواند در بهبود وضعيت سلامت جامعه مؤثر باشد.