مدل ساختاري حمايت اجتماعي و تحمل پريشاني با ميانجي گري سلامت ذهني در سالمندان داراي بيماري هاي قلبي- عروقي

مقدمه: تحمل پريشاني يكي از عواملي است كه در دوران كهولت مي تواند تأثير بسزايي بر سلامت روان سالمندان داشته باشد. هدف پژوهش حاضر بررسي نقش ميانجي گري بهزيستي ذهني در رابطه بين حمايت اجتماعي و تحمل پريشاني در سالمندان داراي بيماري هاي قلبي عروقي بود.مواد و روش ها: طرح پژوهش همبستگي از طريق الگويابي معادلات ساختاري بود. نمونه شامل 100 نفر از سالمندان داراي بيماري هاي قلبيعروقي تحت مراقبت مراكز نگهداري سازمان بهزيستي شهرستان بجنورد بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري سرشماري به عنوان نمونه انتخاب شدند. شركت كنندگان در اين پژوهش مقياس هاي تحمل پريشاني، حمايت اجتماعي و بهزيستي ذهني را تكميل نمودند. پايايي و روايي همه مقياس ها مورد تأييد بودند. ارزيابي الگوي پيشنهادي با استفاده از الگويابي معادلات ساختاري (SEM) بر اساس نرم افزار AMOS-23 و SPSS-23 انجام گرفت. جهت آزمودن اثرات الگوي پيشنهادي از روش بوت استراپ استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه الگوي پيشنهادي از برازندگي خوبي برخوردار است. حمايت اجتماعي اثر مستقيمي بر سلامت ذهني و تحمل پريشاني دارد (P 0.0001). همچنين اثر واسطه اي بهزيستي ذهني در رابطه ي بين حمايت اجتماعي و تحمل پريشاني مورد تاييد قرار گرفت (P 0.0001). نتيجه گيري: سلامت ذهني مي تواند رابطه بين حمايت اجتماعي و تحمل پريشاني افراد سالمند داراي بيماري هاي قلبي-عروقي را ميانجي گري كنند. بنابراين به مراكز نگهداري سالمندان و خانواده ها توصيه مي شود تا بر نقش برنامه هاي حمايت محور براي سالمندان تأكيد كنند.